Een heldere en doordachte levenswijsheid

Ik las afgelopen week een boek van een van mijn favoriete schrijvers Paulo Coelho.
In het boek “Als een rivier” staan enkel en alleen korte verhalen en anekdotes.



Toch vond ik dit verhaal zeer treffend en goed overdacht omdat dit voor zeer velen de keiharde werkelijkheid is.


Ik heb met Isabella afgesproken in het restaurant waar we altijd komen: het is er nooit druk en je kunt er lekker eten. Ze is net terug uit Nepal en vertelt me dat ze een paar weken in een klooster heeft doorgebracht. Op een middag was ze met een monnik aan het wandelen in de omgeving, toen hij de zak die hij bij zich droeg openmaakte en heel lang naar de inhoud bleef staan kijken. Daarop zei hij tegen mijn vriendin: “Weet je dat bananen je de zin van het bestaan kunnen leren?”



Hij haalde een rotte banaan uit de zak en gooide hem weg.
‘Dat is het leven dat voorbij is, waar we niet op het juiste moment genoten hebben, en nu is het te laat.’



Vervolgens haalde hij er een nog groene banaan uit, liet die zien, en borg hem weer op.
‘Dat is het leven dat nog staat te gebeuren, we moeten het juiste moment afwachten.’



Ten slotte pakte hij een rijpe banaan, pelde hem en gaf de helft aan Isabella.
‘Dit is het nu, en geniet ervan zonder je bang of schuldig te voelen.’

Hoeveel mensen leven niet het leven van de bruine banaan en vergeten om nu al van het leven te genieten. Als ze dan eindelijk kunnen genieten is het vaak te laat om nog leuke uitdagende dingen te doen. Maar ja wie ben ik om te oordelen. Als je ouder bent moet je doen wat je allemaal nog kunt en begrijpt u me niet verkeerd, ik heb niets op gepensioneerden tegen.
Ook de groene banaan zie ik bij me thuis, mijn eigen dochter te oud voor de schommel en nog te jong om te wippen, ze moet gewoon hier en daar nog een beetje wachten met een aantal dingen. Ze komen vanzelf een keer op haar pad.
Ikzelf leef het leven van de rijpe banaan. Ik geniet zoveel ik kan en voel me daar niet bang of schuldig over. Al wordt er wel eens vreemd naar je gekeken als je zomaar ongepland iets doet.

Zzzzzzzondag

Zondagsrust of gewoon luiheid

Ik ben geen slaper en kom tussen zes en zeven uur normalerwijze volledig tot leven.
Mijn wederhelft heeft als hobby slapen, al droomt ze niet meer van de prins op het witte paard.
Ze word eerder achtervolgd door een kudde wilde nachtmerries, die de brutaliteit hebben om haar slaap zo te verstoren dat ze wild om zich heen slaat.


Geen wonder dat je dan doodmoe van slapen wordt
Mijn eega heeft meer slaap nodig en is daarom niet in de stemming voor wat voor soort van leven ook.
Het is zeer zeldzaam dat ze uit haar zelf ’s ochtends uit bed komt als ik thuis ben.
En ik kan u verzekeren dat het redelijk frustrerend is als ze voor de zoveelste keer beweert dat ze moe is of geen zin heeft in dat gedoe.
Ik stort me dan maar weer eens op het schrijven van een blogje.


Ik wil me steeds vaker gaan voegen bij de mannen die op zondagochtend langs de waterkant zitten te vissen.
Ook hen verdenk ik van een seksloos bestaan op zondagochtend en is vissen een tijdverdrijf om de gedachten te kunnen verzetten.
Van onder hun paraplu staren zij naar hun dobber die als een ferme erectie boven water staat.
Als deze dan onder gaat is de verrukking niet van de lucht.
Ze genieten van de zogeheten zondagsrust, en dat is niet veel meer.

Vroeger hoorde je in erg christelijke dorpjes alleen naar de kerk te gaan op zondag, en op zondag reizen was dan ook uit den boze.
Dat is tegenwoordig wel anders als ik om acht uur ’s ochtends op mijn fiets stap, is al menig luiaard onderweg met de auto en rijd de eerste al luid toeterend een huis voorbij.
Niemand heeft nog rust denk ik, allemaal jagen we door het leven.

Als ik even later een stukje het bos in fiets heerst er een serene stilte om mij heen.
Al wordt deze spoedig verstoord door een aantal vogeltjes dat vrolijk fluitend naar hun soortgenoten roept.
In de verte hoor je het antwoord terugschallen.
Dit was toch wat ze bedoelen met zondagsrust.
Ik stap van mijn fiets en wandel rustig door het bos.

Na een tijdje overvalt mij een soort moeheid die mij onbekend is en ik ga even zitten op het bankje dat er staat.
Ik steek een sigaretje op en besef hoe rustig het is en hoe alleen ik hier eigenlijk ben.
Het schiet ineens door mijn gedachten dat me iets zou kunnen overkomen zonder dat iemand het zou merken, en dat ze geen contact met me kunnen leggen omdat mijn mobiel zo goed als leeg is.
Weer ontdek ik dat we maar erg klein zijn op deze onmenselijk grote planeet.

Mocht mij op dit moment iets overkomen, zoals bijvoorbeeld een hartaanval is er niemand die hulp kan bieden.
Toch ervaar ik dit niet als onprettig, ik heb me jaren geleden al over dit soort angsten heen gezet.
Er zullen er ongeveer zeven mensen zijn die je echt zullen missen, en ook deze mensen zullen je langzaam maar zeker loslaten en weer verder gaan met hun leven.
De herinneringen blijven al worden deze steeds on scherper en ook de pijn dooft langzaam maar zeker weg.

Ik bedenk opeens dat het tijd is om op te staan en verder te gaan met mijn tocht door niemandsland.
Er wacht me nog een barre tocht bedenk ik achteraf.
Eerst fiets ik door de donkere holle leegte van het bos en van mijn bestaan.
Even later raast er een orkaan van gedachten door mijn brein en deze eindigt in een regenbui van mierzoete tranen.
Als de zon dan daadwerkelijk op mijn wangen prikt en de wind aanhaalt en met een koude Noordwester bries scharrel ik langzaam maar zeker op huis aan.
Ik realiseer me ten zoveelste male dat ik nooit perfect gelukkig zal worden.
Ik stap de garage binnen en zet mijn fiets op zijn plek.
Nog volledig in gedachten verzonken gaat mijn mobiel af en vraagt mijn echtgenote waar ik nu ben.
Verward geef ik antwoord: "Ik sta in de garage."
Ik ben namelijk net terug van mijn wonderbaarlijke reis door het leven.
Toch kan ik vandaag niet helemaal mezelf zijn.
Ontbreekt het mij aan liefde?
Ben ik nog wel degene waar ze haar hart en ziel voor wil geven?
Ik geniet maar van de kleine dingen die mijn kinderen creëren maar het eindeloze verlangen is er nog steeds.


Binnenkort ga ik een hengel en een visakte aanschaffen.

Seks is goed voor je

Seks is gezond en is een probaat middel tegen stress en hoofdpijn

Vrijen is gezond!!

Niet dat we dit excuus
nodig hebben om te rollebollen,
maar het maakt de daad nog iets aanlokkelijker.

Hieronder zes redenen om straks te vrijen.

Verstevigen van de spieren.
Seks ontspant lichaam en geest. Drie keer per week vrijen doet 7.500 calorieën verbruiken. Bovendien maakt het leniger en worden botten en spieren sterker. Het testosteronniveau stijgt en vooral mannen profiteren daarvan.

Seks is goed voor het hart.
Tijdens het seksen slaan de hormonen op hol. Het oestrogeenniveau van de vrouw stijgt en dat is goed voor het hart. Bovendien blijft zo het vaginaweefsel soepel.

Extra zuurstof.
Bij het vrijen haal je langer en dieper adem. Extra zuurstof doet de organen beter functioneren.

Seks werkt cholesterolverlagend.
Seksen werkt cholesterolverlagend. Waarom nog speciale boter en andere voedingsproducten in huis halen? Door regelmatig te spelen tussen de lakens, daalt de cholesterol licht.



Seks goed voor hoofdpijn en artritis.
Excuses als ‘vanavond niet, ik heb hoofdpijn’ laat je beter achterwege. Hoofdpijn en artritis verminderen immers door een goeie beurt. De hormonen die vrijkomen bij seksuele opwinding zijn daar verantwoordelijk voor.



Seks, de ultieme Stresskiller.
Vrijen biedt de ultieme ontspanning en werkt als een heuse stresskiller.


Als de wederhelft meewerkt word ik nog stokoud, en supergezond

Gebrek aan inspiratie leidt tot iets raadselachtigs

Ik zag twee beren?


Hier heb je een aantal bere goede raadsels leuk voor verjaardagsfeestjes of andere partijtjes.

Wat past niet in het rijtje?
*bruine beren
*masturberen
*ijsberen

Antwoord :.... Bruine beren, de andere twee zijn werkwoorden.

Wat past niet in het rijtje ?
*bruine beren
*incest
*Kerstmis

Antwoord :.... Bruine beren, de andere twee gebeuren in familieverband.

Wat past niet in het rijtje ?
*bruine beren
*sojascheuten
*vibrators

Antwoord :.... Bruine beren, de andere twee zijn vleesvervangers.

Wat past niet in het rijtje?
*bruine beren
*vulpen
*soa

Antwoord :.... bruine beren, de twee andere zijn relatiegeschenken

Veel Plezier

De stripteaser of is het animatiemeisje

Woord vooraf

Het is triest gesteld met de Nederlandse taal die onze nieuwe generatie moet verder laten leven. Ik ben bang dat onze taal die al niet zo zuiver is spoedig uit zal sterven. Ik realiseer mij terdege dat onze taal hier en daar aan het vernieuwen is.
Dit soort dingen maak je al snel op als je oude boeken aan het lezen bent. sommige prachtige woorden zij allang verloren gegaan in de hedendaagse Nederlandse taal. Doch bij sommige termen wordt een moderner woord gebruikt, want ja wie weet er tegenwoordig nog dat victualiën gewoon proviand is en dat het bij het koken een mondvoorraad betreft op een schip. Dat zijn oude termen omdat men geen weken achtereen op zee meer verblijft. Behalve dan de mensen van de marine. Proviand is tegenwoordig een meer gebruikt woord al word dat tegenwoordig ook al als bedrijfvoorraad aangeduid.




Geachte Medeblogger,


Ik moet toegeven dat ik niet de allerhoogste opleiding heb genoten maar ik heb mezelf nooit bewust voor joker gezet door de verkeerde expressies te gebruiken.
Ik raak zo af en toe nog weleens met wat jeugd in gesprek en merk dan al snel dat hun taalgebruik gewoon te triest is voor woorden. Ik zal proberen me niet teveel te storen aan dit soort dingen. Maar het wordt steeds lastiger. Ik mocht weer eens met het openbaar vervoer reizen. In de trein en bus is het best lastig om contact te krijgen. 90% draagt van die oordopjes of een koptelefoon en luistert naar muziek, daarnaast sms-en ze met leeftijdgenoten en blijven hierdoor in een heel klein cirkeltje zitten en raken ietwat de grip op andere dingen in het leven kwijt. Als je dan eindelijk contact weet te leggen zijn het vaak niet de allermoeilijkste dingen waar ze zich aan wagen. Waar zijn toch de rebellen gebleven die wij vroeger waren.
Wij durfden het gevecht nog aan met onze oudere medemens en een levende discussie ontstond spontaan. Er waren altijd mensen bij die zich zijdelings met het onderwerp van gesprek bemoeiden. Dit gaf een leuke atmosfeer in de trein. Onderweg kom je dan ook de meest domme schrijffouten tegen. Op borden van een nieuwbouwplan staan de meest vreselijke spelling fouten. Op de deur van het toilet staat een woord in gekerft dat mij opvalt dor de t op het eind in plaats van een d (dit soort van vandalisme is altijd al toegepast door de wat minder hoge iq's) Maar als ik van het station naar de bus wandel valt mij een reclamebord op voor belegde broodjes het laatste woord is met een t geschreven. Ik bestel een broodje aan de balie en vertel de dame erachter van de schrijf fout. Deze kleurt hoogrood en laat haar collega dit veranderen en al is het nu na enen. Het was nog niemand opgevallen of niemand heeft durven reageren denk ik, of ziet men dit soort dingen niet meer. In de bus naar huis volg ik uit verveling wat mijn buurjongen (getooid met oordopjes dus niet erg spraakzaam) zit te schrijven want hij is onafscheidelijk van zijn mobiele telefoon en ik las wat hij verstuurde en terug ontving. Het is een weinig zeggend verhaal over en weer vol met schrijf fouten en sms afkortingen. Toch zat er een hele leuke tussen. Het clubje vrienden heeft dit weekend een animatie meisje (lees animeermeisje)gehuurd om voor de jarige een striptease te komen doen. Het zal je toch gebeuren zeg dat er een getekend figuurtje komt strippen.




Ik heb niet gefaald in het leven, ik heb alleen tienduizend andere dingen gedaan die niet werkten. En als we onze jeugdige medemens een beetje helpen om de juiste woorden in de Nederlandse taal te gebruiken dan komt het misschien ooit nog goed.

De rijkdom voorbij................

Geachte Medebloggers,

Waar gaat het toch heen met ons we vergooien al onze rijkdommen tot de goedkoopste toe. Is dit nou wat we echt willen veel materieel en geen genegenheid.
Als ik om me heen kijk, dan zie ik dat de wereld zo langzamerhand aan het doordraaien en aan het verharden is. Alles draait nog om commercie en zoveel mogelijk winstbejag uit je personeel te knijpen. Nog geen 20 jaar terug werd je nog vriendelijk te woord gestaan door een mevrouw of een meneer als je ergens heen belde en in de winkel door de winkelman of door een winkelmeisje, bij de bakker door de bakkersvrouw, in het restaurant werd je bediend door een vriendelijke goed opgeleide kelner en achter de bar stond een goedlachse barman en ga zo maar door. Maar deze mensen zijn een zeldzaamheid geworden. Alles is zo uitgeknepen dat iedereen moet rennen of door een automaat vervangen is. En dat doet wel pijn want echte service bestaat bijna niet meer. Iedereen jaagt zich in het zweet voor een paar luizige centen en moet thuis vaak genoeg de eindjes aan elkaar knopen. Al had men niet veel er was een zekere compassie voor elkaar. Tegenwoordig loert de een nog jaloerser naar de ander alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. En als je het niet kan betalen, heb je gewoon pech gehad. Ook de liefde is commercieel geworden op Internet tilt het op van de spam en seks sites en ik las recentelijk een stuk over onze eigen Nederlandse jongeren. Maar is het dan nog wel echte liefde? Dat vraag ik me dan af. Het is toch te vreselijk voor woorden dat puber meisjes voor een Bacardi Breezer met een leeftijdgenoot sex hebben. Dat is toch geen liefde maar pure prostitutie. In mijn dagen moest je nog echt je best doen om een meisje te versieren. En als je dan eentje had versierd was er nog altijd een stukje van je opvoeding dat je in de weg stond. Pas na een tijdje werd het verkering en hadden de vlinders de overmacht. Je zweefde als het ware tussen hemel en aarde. Als je dan eindelijk met je meisje hand in hand over de kade flaneerde was je de rijkste man op aarde, ook al had je geen cent op zak. Je had het kostbaarste bezit in je hand en dat was, dat je haar hart had gewonnen. Dit soort liefde is niet in geld uit te drukken en geloof me het zal vast nog ergens bestaan. Het was in mijn ogen dan ook hartverscheurend dat mijn eerste echte liefde voorbij was. Ik had het gevoel dat alles wat ik had in klap kwijt was geraakt. Vele jaren later en na een paar minder heftige relaties vond ik dat de liefde een raar gevoel was met een bittere nasmaak. Tot ik op een dag mijn huidige echtgenote tegenkwam. Plotseling zweefde ik weer en mijn hart ging tekeer als een vurig wild briesend paard. Op dat moment was ik armer dan arm en leefde het leven meer dan mijn baan opbracht, maar ik was rijker dan ik dacht met deze mooie bloem in mijn hand. Het is tot op de dag van vandaag dat ze de passie in me doet ontbranden als een laaiend vuur. (mijn hart zit vol met brandplekken hierdoor.) Ik zweef tegenwoordig niet meer maar ik geniet er zichtbaar van als andere mannen naar haar lonken en mij met argus ogen observeren. Want ik mag nog altijd met mijn meisje, hand in hand over de kade flaneren. (Al heet de kade tegenwoordig boulevard) Tot besluit zeg ik nog dit: "Lieve meisjes droom je droom van de prins op het witte paard of iets dergelijks, en houd jezelf niet voor de gek. Zoek niet te heftig de liefde dient zich vanzelf aan. Als je hart eenmaal is gevangen zal je soms wel eens moeten knokken om te zorgen dat de band die je hebt niet breekt. Liefde overwint alles.

De Old Sailor,

Ook de cruise industrie heeft een harde dobber

Deze dame werd door de schuldeisers aan de ketting gelegd en de 650 passagiers worden hier dan weer het slachtoffer van. Maar ja ze hebben aan een kant geluk gehad dat ze niet op de Noordkaap zijn vastgelegd. Op Madera is het weer tenminste nog een beetje lekker. Het volgende deel van het bericht was te vinden op het Internet.

Een cruiseschip met 650 mensen aan boord wordt op het vakantieeiland Madera door de Portugese overheid aan de ketting gehouden. De havenautoriteiten van Funchal verboden de "Van Gogh" uit te varen op grond van een gerechtelijk bevel.

Betalingsverplichtingen
De beslissing werd genomen omdat de touroperator uitstaande betalingsverplichtingen niet was nagekomen. "Het schip zal zijn tocht kunnen voortzetten, zo gauw we de toelating van het gerecht hebben gekregen", zei de chef van de havendienst, Coelho Candido.

Wereldreis
De "Van Gogh" was in januari vanuit de Britse haven Falmouth op wereldreis vertrokken. Niet veel later raakte de touroperator in financiële problemen. Madera zou het laatste station voor de terugkeer naar Groot-Brittannië zijn. Een aantal passagiers stapte in Madera van boord en keerde inmiddels per vliegtuig naar huis terug.

De verschillen tussen vrouwen en fietsen

Ik ben een vervent liefhebber van beide al wint de fiets het steeds vaker, het zijn waarschijnlijk de slijtplekken in onze huwelijkse vloerbedekking.


Fietsen zijn leuk, handig en interessanter dan je denkt want...


Fietsen worden niet zwanger.
Je kunt je fiets elke dag van de maand bestijgen.
Een fiets heeft geen familie.
Een fiets piept alleen als er echt iets mis is.
Je kunt je fiets aan een vriend lenen (en andersom) zonder gelazer.
Een fiets kan het niet schelen hoeveel andere fietsen je hebt gehad.
Je komt altijd tegelijk met je fiets aan op het hoogste punt.
Het zal een fiets worst zijn of je naar andere fietsen kijkt.
Fietsen vinden het prima als je fietsbladen koopt.
Als je fiets te moeilijk te berijden is, kun je dat eenvoudig oplossen.
Als je op je fiets scheldt, hoef je niet je excuses aan te bieden voor je hem opnieuw kan berijden.
Je kunt zo lang fietsen als je wilt zonder dat je fiets gaat klagen.
Je kunt stoppen met fietsen wanneer je maar wilt zonder dat je fiets gefrustreerd raakt.
Je ouders houden geen contact met je oude fiets als je al lang een nieuw hebt.
Een fiets beledigt je niet als je niet goed kunt fietsen.
Je hoeft niet te douchen voor je je fiets mag gebruiken.
Om te fietsen heb je als bescherming alleen een fietshelm nodig en zelfs dat is niet verplicht.
Een fiets is niet "mode bewust".
Een fiets zal zich dan ook niet drie keer per dag om kleden.
Een fiets zal zeker geen fan zijn van bijvoorbeeld "Matt Damon" of "Ben Trekvlek".
Een fiets staat met beide wielen op de grond en heeft dus geen zweverige plannen en/of ideeën.
Een fiets zal zichzelf nooit te dik vinden.
Als een fiets goed onderhouden wordt, ziet ze ook na 20 jaar er nog goed uit.
Een fiets heeft nooit een hoge(re) opleiding en dus ook niet denken dat ze beter is.
Een fiets gaat niet met je beste maat er vandoor.
Een fiets zal je niet dwingen tot het dragen van kleding die je zelf eigenlijk niet mooi vind.
Een fiets kan wel "nee" accepteren en zal niet gaan janken.
Een fiets ergert zich niet als je een boer of scheet laat.
Als je een 2e hands fiets koopt, zal ze het niet over de prestaties van de vorige eigenaar hebben.
Toch blijft een fiets een onhandig ding in bed, maar voor de rest zijn er een hoop voordelen.

Gevaarlijk................maar wel lekker

Als verdriet in je hoofd blijft zitten

Als verdriet……

Even val ik terug naar mij jeugd waarin af en toe ook minder leuke dingen op mijn weg kwamen. Ik heb ook toen mijn geloof in de kerk verloren. Als God bestaat waarom moet hij dan zulke nare gebeurtenissen laten plaatsvinden.

Laat ik bij het begin beginnen. Het was in het begin van mijn puberjaren en ik had geen gebrek aan vrouwelijk schoon om me heen. Dit kwam niet door het feit dat ik een Casenova ben, maar door het simpele feit dat mijn vader als hobby een manege had. Dit werkt als een magneet op jonge meiden totdat er verkering om de hoek komt kijken. Ik leerde al vrij vlot dat ik niet aan het ideaalbeeld van elke vrouw voldeed en dat je er best moeite voor moest doen om hun aandacht te krijgen. Toch had ik zo langzamerhand af en toe succes en zoende ik er eens een (kalverliefde). Maar ja tot veel meer kwam het pas op latere leeftijd. Maar het onbeschrijflijke gevoel in je buik en de opgebouwde spanning maakte het super bijzonder. En dat is best lastig als je nog niet echt weet hoe je met je gevoelens moet omgaan. Het is dan ook zeer bevreemdend als je nog aan het begin van je leven staat, dat er plotseling een bericht komt dat een van deze jonge meiden sterft door een hersentumor. Achteraf denk je terug aan het feit dat ze de hele zomer last van hevige hoofdpijnen had. Maar niemand had kunnen bedenken dat ze hier aan zou sterven, ze was nog een jonge bloem net uit de knop kwam ze. En dan ineens sta je daar volledig verslagen bij een kist en een totaal van verdriet verscheurde familie. Je hebt nog niets ergs meegemaakt en weet je dan ook niet goed een houding te geven. Al was ik overtuigd dat er in het leven dingen gebeuren waar je niet op gerekend had. Dit was wel heel erg wreed en ik heb dit ook nooit kunnen begrijpen. Dagen achtereen heb ik gehuild en vol onbegrip gezocht naar het waarom. Mijn moeder kon mij in dit geval alleen bijstaan maar ik was gewoonweg niet te troosten. Toch moest ik verder met mijn leven en al had ik het gevoel dat de wereld stilstond, alles ging gewoon door. Nog steeds kan ik dit niet echt een plaats geven in mijn leven, al laat ik het steeds meer rusten. Maar net als vandaag komt het ineens weer boven borrelen en wat de aanleiding is weet ik niet. Maar ik ben in stil verdriet gevangen, en mijn hart huilt zachtjes mee. Mijn hersenen lopen op volle toeren en ik moet wat doen om mijn gedachten weer terug te krijgen naar het normale. Ook de woede tegen de godsdienst welt weer in mij op. Al heb ik nu het idee dat ook dit niemand zal helpen en is het de schuld van God? Of is het de schuld van de natuur? Wie zal het zeggen en tot nog toe is er niemand geweest die het bestaan in het algemeen een draai kan geven. Tenminste het begin blijft een mysterie en in het leven ben je nergens zeker van. Een ding is wel zeker en dat is voor een ieder hetzelfde: Het licht gloort voor iedereen aan de horizon en op een dag zullen we het leven eindigen met sterven.

Communicatie is lastig

Het weer in de war

De vier jaar getijden
Vivaldi zou zich in zijn graf omdraaien nu we met de paasdagen volop sneeuw hebben.
Afgelopen jaar zijn alle jaargetijden volledig in de war geweest herfstweer in de winter, winterweer in het voorjaar enzovoort. Ook geestelijk is dit vermoeiend, voorheen kon je er van op aan dat in het voorjaar er weer meer kleren uitgingen. Er is geen peil meer op te trekken op dit moment. Voorheen had je wat meer vaste ideeën over hoe het eruit ging zien als 's ochtends de zon opkwam. laten we beginnen met de herfst.
Het jaar getijde Herfst
De herfst toont al haar mooiste kleuren en laat ons weten dat het langzaam aan kouder wordt. Ook staat zij bekend om haar stormachtige karakter trekken.


Het jaargetijde Winter
De winter is bekend om haar zeer koude elementen zoals vorst, sneeuw en hagelstenen.
toch kan zij ook een bepaalde warmte uitstralen waardoor het heerlijk is om buiten te zijn. Ze is misschien koud maar ik weet zeker dat ze geen ijskoningin zal zijn.



Het jaargetijde Lente
De lente word ook wel voorjaar genoemd omdat ze in alle opzichten een nieuw begin in een nieuw jaar betekent.Het zonnetje lacht ons weer toe, bloemetjes komen uit de grond en kleuren de wereld met frisse tinten. Een nieuw leven ontwaakt en jonge weelderige vormen worden minder bedekt door dat ze minder kleding draagt. De natuur daagt ons aan alle kanten uit.



Het jaargetijde Zomer
De zomer is het mooist van allemaal. Al is ze soms te heet en word je badend in het zweet wakker. Maar ach, als je 's ochtends je ogen open doet en de wereld straalt je letterlijk toe. Een koude douche om je wilde gedachten weg te spoelen en de wereld is iets moois geworden. Kinderen spelen buiten en zij gaat luchtig gekleed door het leven. Het is letterlijk en figuurlijk genieten geblazen.


Waarom behoren dit soort dingen niet meer tot de zekerheden van de mens? Moeten wij ons anders gaan instellen? Of is mij iets ontgaan en dat ik door mijn ouderdom niet meer weet wanneer het gebeurt.

De 7 zekerheden die ieder mens zou moeten hebben (Geboorte, Ademhalen, Leren, Eten & Drinken, Slapen, Leven, Dood) zijn gelukkig nog beschikbaar in mijn leven al moet ik de laatste ooit nog ervaren. Maar ja, dat is gewoon een kwestie van tijd. Het is tenminste al zo velen in mijn omgeving overkomen.

Lekker, lekkerder en lekkerst

Geachte Medeblogger,

Hieronder volgt een wijze levensles, die ik voor u op schrift heb gezet. Ik heb namelijk het gevoel dat mensen elkander minder zijn gaan waarderen en daardoor losbandiger door het leven springen. Dit moet een ieder zelf weten natuurlijk. Maar ik bedenk dan maar hoeveel geluk ik nu ken, en het gevoel van eenzaamheid zal zich misschien later manifesteren.







Genieten van het leven
Ik geniet van alle mooie dingen in het leven. Het is niet dat mijn eigen vrouw lelijk is, maar als man blijf je toch altijd dromen. Al zou ik haar echt niet kwijt willen. Ik zou ook geen idee hebben wat het zou zijn om een relatie te hebben met iemand die beroemd is. Als je kijkt hoe een Britney Spears geestelijk is geknakt onder het geweld van de paparazzi. Een Amy Winehouse die ten onder gaat aan seks, drugs en rock & roll. Dan is mijn leven toch wel lekker rustig en kan ik gewoon onbezonnen over straat lopen. Toch geniet ik van de uiterlijke schoonheid van deze dames die over mij beeld schieten en af en toe gaat gewoon de fantasie met je op de loop. Het zou toch een dream come through zijn als je naast zoiets moois wakker zou worden. Maar ach wat bazel ik nou, waar ik nu naast wakker word is ook lekker. En dat is soms al lastig genoeg om je handen thuis te houden en te genieten van deze "sleeping beauty." Toch zal ik het als man nooit af leren om naar andere vrouwen te kijken. Maar daar lijkt me niets vreemds of ongezonds aan. Ik noem het zelf onderweg honger krijgen en thuis eten. Al is het allemaal niet meer zo wild als jaren geleden en al zou ik dat wel graag willen. Ik zal ook daarin weer moeten toegeven dat ook ik een paar van mijn wilde haren aan het verliezen ben. Als je jong bent denk je maar aan een ding en gaat kwantiteit boven kwaliteit. Tegenwoordig liggen deze dingen iets anders en ik moet toegeven dat wat we vroeger presteerden, toen een koud kunstje was. Maar heden ten dage is de lichamelijke toestand van mezelf zo verminderd dat ik wel moet teren op de kwaliteit die er nog altijd bestaat in het leven. Genieten dat is wat we zouden moeten doen en niet altijd dromen van of het ergens anders beter zou zijn. Verlies niet je geld, je hoop en je hart en je zal het leven met plezier ervaren. Bewaar ook deze dingen niet in een kistje, maar gebruik ze nuttig door ze in je eigen leven toe te passen op de plaatsen waar het wenselijk is.


Hoogachtend,

Old Sailor

P.S. Het lekkerst bewaar je voor het laatst.

het konijn en de kater

Hoe leg je aan je kinderen uit dat je een enorme kater hebt. Ik gebruik hiervoor het liefst de vertelstijl. En vergrijp mij aan een van Nederlands meest bekende stripfiguren. Nijntje Pluis.

Het is mijn kinderen direct duidelijk dat papa niet helemaal lekker is. Als ik aankom met het volgende verhaal en al is het niet de hele werkelijkheid. Ik heb het idee dat ze het toch gedeeltelijk begrijpen. Als je net thuis bent dan ben je gewoon moe en sikkeneurig.


Nijntje is dronken
Nijntje kijkt zo moeilijk,
ze kan bijna niet meer lopen
Maar dat heeft ze zelf gedaan,
ze heeft teveel gezopen

Na een poosje werd Nijn
toch wel een beetje moe
Haar hoofdje werd een beetje zwaar
en haar oogjes vielen toe

Toen werd Nijn wakker en ging staan
had ze dat maar nooit gedaan
maar toen wist ze het niet meer
Draaide ze nu zelf
of draaide de wereld heen en weer?

Een soort hoofdpijn was er ook
Nijn zwaaide in het rond
En moeder zei dat zij het wel
heel stom van Nijntje vond

Maar ach, wat zielig toch
Nijntje had verdriet
Ze riep: "Mam, borrels smaken zo goed
maar die kater wil ik niet!"

Er was er een jarig

MIJN VERJAARDAGSCADEAU

Medebloggers,


Ik heb het nog niet durven zeggen, maar mijn vrouw en echtgenote had het geniale idee opgevat mij voor mijn verjaardag een nieuwe pneumatische boormachine cadeau te doen... Tja... toen ik de geschenkverpakking opende, zakte mijn broek wel een beetje tot op mijn enkels.
"En?" zei ze, "Bevalt het cadeautje een beetje?"
Ik stamelde iets van "Dank je... zeer indrukwekkend.
Waar heb je dat ding eigenlijk gekocht?"
"Van een goede vriend die net terug is uit Uruzgan." zei ze.
"Hij had er daar een grote hoeveelheid van opgekocht en verkoopt ze hier in het westen nu voor een appel en een ei."
Ik was totaal uit het lood geslagen. Zo erg zelfs dat, toen ze zei: "En nou ga je eindelijk eens dat lijstje met die foto van mijn vader en moeder ophangen"
En ik ook daadwerkelijk aan de slag ging met de gebruiksaanwijzing.
Na een uurtje studeren overviel mij een soort van... boosheid... ja... woede, medebloggers, een soort razernij.

Ik kon mij echter nog net beheersen en vroeg haar fijntjes: "En waar op de muur had je dat lijstje met die foto van je ouders graag gehad willen hebben?"
"Nou, hier!" zei ze, en ze wees mij een plek aan op de muur waar aan de andere kant ongetwijfeld de huiskamer van de buren zich bevond.
De knal was oorverdovend, het penetrerend vermogen van het projectiel ongeëvenaard en het aquarium van de buren totaal versplinterd.

Medebloggers, Ik schrijf U deze brief vanuit de gevangenis. Men heeft - totaal ten onrechte - gemeend mij te moeten opsluiten als de gevaarlijke gek die ik eigenlijk niet ben. Dat weet U toch?
Dat ik niet gevaarlijk ben, bedoel ik!

Het is hier een eenzame bedoening, medebloggers.
Alle gesprekken gaan hier over voetbal, motorfietsen en geile wijven en molotovcocktails en over hoe je op uiterst geraffineerde wijze een gevangenis bewaarder om kan leggen.
Niet bepaald 'My cup of tea', dus.

Meer dan ooit heb ik uw steun nodig.
Stuur mij brieven en kaartjes en... en... pakjes met cadeautjes en... ja... van die taarten en broden MET VAN ALLES ERIN... U kent dat wel.
Het heeft geen zin om de openingstijden van de gevangenis bekend te maken, medebloggers, want enkel familie kan en mag mij bezoeken.
Gelukkig komt mijn vrouw en echtgenote hier elke dag op bezoek.
Zij uit zich dan door vage verontschuldigingen te stamelen en te vragen over 'hoe dit alles toch zo heeft kunnen gebeuren?'

Tot op de dag van vandaag ben ik er niet in geslaagd haar het verschil uit te leggen tussen een pneumatische boormachine en een...

Ach, U ziet het toch ook zelf wel op de foto.
Medebloggers, ik zie het niet meer zitten.
Erg lang trek ik dit niet meer.
Als men mij op een proces ondervraagt over het hoe en het waarom, wat moet ik ze dan gaan vertellen?
Dat het helemaal niet de bedoeling was eerst de buurvrouw te doorboren en vervolgens het aquarium?
De schijn is tegen mij.

Tot nooit meer ziens.
Ik hield op hartstochtelijke wijze van U allemaal!
Uw Old Sailor.

German Coast Guard - Lost in Translation

Over (mis)communicatie gesproken

Het woord communicatie

Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen en ik zal niet zeggen dat ik een enorm talenwonder ben. Maar naar mijn idee zijn er veel jongeren die zich diep zouden moeten schamen. Tenminste dat is wat ik denk. Deze afgelopen twee weken ben ik weer heel veel tieners tegenkomen die op excursie naar Groot Brittanië gaan. Maar niet echt veel moeite willen doen om Engels te spreken. En ik weiger dan ook in al mijn koppigheid om mijzelf in een andere taal dan de Engelse taal uit te drukken. Tenzij er zich natuurlijk iets vervelends voordoet. Want dan is het lastig om uit te leggen wat er aan de hand is. Op dit soort vaak minder leuke momenten kan Ik me plotseling zeer goed redden in het Fries, Nederlands, Engels en Duits, verder kom ik redelijk ver in het Deens, Noors, Zweeds, Frans en Spaans al heb ik hier nooit geen les in gehad. Ik kom redelijk ver door een hele hoop lichaamstaal te gebruiken en de meest gebruikelijke gebaren te hanteren. Je zou toch denken dat tegenwoordig iedereen van die leeftijdsgroep in aanraking komt met het Engels via internet. Het zal natuurlijk nooit volledig je eigen taal worden, maar er zijn veel manieren om creatief met taal om te springen. Wij moesten ons de taal aan leren door deze te spreken en wat je niet wist zocht je op in een woordenboek.

Alles loopt nog op rolletjes

Ik moest erg lachen toen ik dit plaatje vond en bedacht er zit een grote kern van waarheid in. Nu ik zelf net weer een jaartje ouder ben geworden en je inmiddels al hebt ontdekt in het leven moet alles tot aan het eind op rolletjes lopen omdat men bang is dat we anders nergens meer komen. Zo zag ik deze week kinderen die wieltjes hebben ingebouwd in hun gymschoenen en vrolijk over de tegelvloer van het schip heen en weer roetsjen. Ook een jonge jongen die op zijn mountainbike door het Noorden van Groot Brittanie was gefietst in drie weken maakte me wel jaloers met zijn reis verhalen. Een groepje dertigers dat op de motor op avontuur gaat is ook wel iets wat ik zou willen doen. En dan natuurlijk het koppeltje wat de kinderen de deur uit heeft en er lekker met zijn tweetjes op uit trekt heeft mijn volle aandacht weten te pakken. Erg aandoenlijk vond ik het verhaal van een gepensioneerd stel wat bij me aan de balie kwam vertellen hoe ze uit de auto hadden moeten klauteren. Om het simpele feit dat het erg druk was en elke meter benut moest worden die we aan boord hadden. Hevig opgewonden stonden deze mensjes aan mijn balie. Ik heb de lading officier gebeld om een gesprekje met ze te hebben. Ik heb ze maar wat in de watten gelegd door ze een betere hut aan te bieden en het boekingskantoor te vragen of er iets met hun gegevens gedaan kan worden zodat ze voortaan bij de lift kunnen worden geparkeerd. Het valt niet allemaal meer mee op je 80ste om uit je auto te moeten klimmen. De lieftallige oudjes kwamen mij bij aankomst van bestemming nogmaals bedanken voor de geweldige service die ze gehad hadden. Ze hadden anders daadwerkelijk overwogen om een andere maatschappij voor de terugreis te nemen. Ze hebben namelijk alle tijd om een stukje om te rijden en met de concurrent over te steken. Al is soms een klein gebaar van begrip en het serieus nemen van hun klachten een makkelijk iets voor mij, voor anderen kan dit soort beslissingen best moeilijk zijn. Ze hebben namelijk nog niet genoeg tegenslagen gehad in het leven. Als je zelf wat ouder bent geworden, realiseer je je beter dat mildheid en een beetje liefde voor je oudere medemens steeds belangrijker worden. Ik hoop dan ook van harte dat onze jongere generatie nog iets van ons oudjes kan leren. Wees jong van hart, leef als een jonge God en verwacht alles van het leven wat erin zit. Ook al ben je een veertiger. In mijn vrije tijd ben ik nog net een losgeslagen tiener. Ik rook, ben niet vies van een borrel en ik neuk alsof mijn leven ervan af hangt. Oh yeah, ouder worden is zo slecht nog niet.