Showing posts with label bemanning. Show all posts
Showing posts with label bemanning. Show all posts

November 24, 2007

het einde van een ranke dame


Op het nieuws was dat de Explorer is gezonken bij Antarctica, gelukkig zijn alle opvarenden gered. Dit soort hachelijke avonturen hoopt niemand ooit mee te maken maar het is maar al te harde realiteit. Een ieder die vaart of gevaren heeft weet dat dit soort dingen kan gebeuren en daar word dan ook met grote regelmaat op geoefend. Niemand vind deze oefeningen leuk maar begrijpt wel dat het nodig is. Wat mij toch altijd verbaasd heeft is dat er aan wal veel te weinig aandacht aan besteed wordt. Meer dan de helft van het personeel in grote kantoor gebouwen weet niet wat ze moet doen in geval van een incident dat plaats vind op hun werkplek. Ook vlucht routes zijn bij weinigen bekend. Er zouden vele levens gespaard kunnen worden door in Nederland bij wet volledige oefeningen te laten plaats vinden minstens vier keer per jaar. Ook de BHVer's moeten hier op getraind worden door middel van cursussen paniek beheersing, managers moeten een quick response team vormen wat eventueel kan optreden als er een verdacht pakketje wordt gevonden.(zonder portofoon en mobieltje natuurlijk.)Deze mensen beseffen gewoon niet hoeveel ze kunnen betekenen voor een andermans leven als het er op aankomt. Een goed voorbeeld waren de aanslagen op de twin towers waar mensen tevergeefs op afgesloten nooduitgangen stuiten en sommigen geen idee hadden waar de vluchtwegen zich bevonden. Bij de introductie van een bedrijf moet hier gewoon standaard in de rondleiding een verkenning van het gebouw zitten. En binnen 14 dagen moet de nieuwe werknemer in het bezit zijn van algemene veiligheidskennis (brandblusser waar hangen ze, vluchtroute vanaf je werkplek en de verzamelplaats nadat je het gebouw hebt verlaten.)Het gekke is dat het commerciële belang zwaarder weegt dan de veiligheid van hun meestal hard werkende personeel.
Het is toch van de dolle dat als er een brand alarm gaat en iedereen doodleuk door de manager weer naar zijn werkplek wordt gestuurd, wie weg durft te gaan word er per direct uitgeknikkerd. En dat terwijl er een brand in de lift woedt, een van de gevaarlijkste soort branden door zijn schoorsteen effect. Als er wel een oefening wordt gedraaid worden allen de bhv mensen hiervoor ingeschakeld. De meeste grotere bedrijven zouden een noodplan kunnen maken en telefoon gesprekken omleiden naar een ander kantoor bijvoorbeeld. Administratief werk kan door een andere vestiging worden gedaan. Maar niemand schijnt te weten hoe het moet. Moeten we dan gewoon ons mond dicht houden en de grote graaiers hier niet mee storen? Zij lopen zelf geen risico tenzij er wat gebeurt op de golfbaan. Ook onze regering heeft nog geen kaas gegeten van grote rampen te kunnen naspelen. We hebben nog steeds niets opgestoken na de vuurwerk ramp in Enschede en de ATF brand in Drachten eist nog dagelijks slachtoffers. Neem alsjeblieft maatregelen voor jezelf of neem elke dag uitgebreid afscheid van je familie het kan namelijk je laatste keer zijn.

November 22, 2007

Eindelijk stormachtig novemberweer


Het is dan vandaag eindelijk begonnen met nat, koud en guur novemberweer. Ook de wind steekt de kop even op en er word een windkracht 9 voorspeld.

Het is de tijd van het jaar. Maar november laat zich dan eidelijk eens zien zoals we haar al jaren kennen. Het is dit jaar wel wat anders de andere jaren heb ik het op. Het is uitzonderlijk mild geweest al is er een aantal dagen geleden ook een redelijke storm geweest. Ik was aan wal op dat toen dit plaatsvond en heb maar 1 dag wat gemerkt van de harde wind.

Toch ben ik volop aan het genieten want eindelijk rollen we weer eens ouderwets over de zee, en is het besef er weer dat we maar een heel klein puntje zijn dat aan de horizon ligt. Toch laat moeder natuur on de prachtigste dingen zien. De wind die huilt, de kolkende watermassa en een prachtig spectrum aan kleuren in het water en aan de horizon.
Voor mij is dit nou echt genieten. Al wordt het 's avonds vroeg donker ook dat heeft zijn charmes, door de beweging van het schip, komt ook de mens aan boord weer wat dichter bijelkaar. Er is een mengeling van gevoelens onder de bemanning. De nieuwe zeelieden zijn ziek of een beetje angstig voor het onbekende.
Degenen die het schip al wat langer kennen maken zich niet zo druk meer maar stellen onze nieuwe bemanning op hun gemak. Een gevoel van saamhorigheid is er ook want we zijn ons allemaal bewust van de risico's die we kunnen lopen op open zee.
Toch zitten we lekker rustig met een bak koffie bijelkaar en hebben het over vroegere stormen.

Het verleden kunnen we vetellen aan iedereen die het horen wil, iedere keer als je naar huis gaat neemt een zeeman cq. zeevrouw met een groet afscheid van zijn vrienden en collega's. In wezen heb je 2 families eentje thuis en eentje aan boord. Het gekke is denk ik wel eens dat de zeevarende heel veel problemen uit de wereld helpt, door er gewoon met zijn collega over te praten. Het is heerlijk om in zo'n kleine gemeenschap te wonen en werken. Al is het ook wel eens lastig, als iedereen aan je vraagt hoe het met je gaat bijvoorbeeld. Ach ze hebben het beste met je voor moet je dan maar denken

Holidays are not fun when you are poor

  Dear Bloggers,   The holidays are approaching, the days are gretting shorter, and the temperature is dropping. December is a joyful mont...