Geachte Medeblogger,
Vandaag was het weer zo’n zondag, de hele familie was alweer vroeg op en mijn dochter had in haar hoofd om in het zwembad te zitten vandaag.
Maar daar is het net niet warm genoeg voor.
Papa smeert broodjes want er wordt unaniem besloten dat we gaan toeren met de auto.
Ondanks de hoge brandstofprijzen gaan we toch af en toe een paar keer op de bonnefooi een stukje Nederland verkennen.
Eerst bedenk ik dat we ondanks de ietwat koele wind wel op het strand kunnen gaan kijken.
Ik zet koers richting afsluitdijk en aan de andere zijde besluit ik richting Den Helder te rijden automatisch rijden we richting veerhaven en bekijken natuurlijk het schip “Dokter Wagemaker” van de Teso.
Na de afvaart gaan we eens vragen wat een overtochtje(retour ticket)kost en voor € 35,- gaan we inclusief auto een dagje Texel doen.
Tijdens het aankopen van het kaartje komen we tot de ontdekking dat er net niet genoeg op de betaalrekening staat, maar de telefoon is gewillig en na het over maken van de andere rekening mogen we door de slag boom en stellen ons op in zoals gewoonlijk de verkeerde lijn.
Dat heet nou genieten, het laden en lossen is simpelweg massaproductie net als het uitserveren van koffie aan boord.
Op het eiland rijden we eerst naar het Noordelijkste puntje en in de buurt van de Cocksdorp gaan we richting de vuurtoren.
Deze is helaas niet open voor publiek dus we besluiten maar om naar het strand te gaan dit tot vreugde van onze kinderen.
Er staat een straffe wind vanuit zuidelijke richting die het zand richting de zee jaagt.
Het is verboden te zwemmen hier maar om mijn oudste dochter te overtuigen dat het water toch veel te koud is, besluiten we toch te gaan pootjebaadden.
Het water was wel erg koud moest mijn dochter toegeven en in de tussentijd striemde het zand over onze voeten.
Na een tijdje maken we langs de kustlijn een omtrekkende beweging en wandelen met gepaste snelheid (dit in verband met de vele schelpen) terug richting auto.
Het zand zit overal en mijn oudste dochter zegt “We zijn volledig gezandstraald.” Hier moeten we toch wel om lachen en ik denk dan ook dit is weer zo’n machtig stukje natuur.
Ja zelfs mijn hoofd is leeg gewaaid en al mijn gedachten zijn verdwenen zowel de goede als de slechte.
Het is niet zo dat ik nu alle verwarde geesten oproep om gezamenlijk uit te waaien op Texel, maar de natuur is een bijzondere heelmeester die we nog al te vaak vergeten.
We doorkruisen het eiland per auto en halen voor we aan de terugreis beginnen nog een ijsje in Den Burg, nog even lijkt het er op dat we weer eens hopeloos verdwaald zijn als we via een andere weg terug lopen naar de auto.
Ouderwets zoeken met een minima aan aanknopingspunten vinden we dan toch ons voertuig terug.
We hebben nog acht minuten om de boot te halen, gelukkig is het maar een paar kilometer en redden we het net.
De volgende optie was geweest om de volgende afvaart mee te gaan en nog een uurtje te genieten op dit eiland.
Op de vaste wal aangekomen rijden we weer richting huis, tijdens de nieuwsuitzending op de radio horen we dat het rondom Arnhem noodweer is geweest.
Er zijn hagelstenen zo groot als duiven eieren gevallen en bomen ontworteld, ook is er veel wateroverlast.
En dat terwijl wij tegen een stralend blauwe lucht hebben aangekeken.
Zo verschillend is het weerbeeld van vandaag.
Voor ons is het genieten geblazen en voor de mensen in het Oosten des lands is het misère.
Geniet dan ook van elk klein moment van geluk in het leven.
De Old Sailor,
Showing posts with label zondag. Show all posts
Showing posts with label zondag. Show all posts
June 22, 2008
April 20, 2008
Zzzzzzzondag
Zondagsrust of gewoon luiheid
Ik ben geen slaper en kom tussen zes en zeven uur normalerwijze volledig tot leven.
Mijn wederhelft heeft als hobby slapen, al droomt ze niet meer van de prins op het witte paard.
Ze word eerder achtervolgd door een kudde wilde nachtmerries, die de brutaliteit hebben om haar slaap zo te verstoren dat ze wild om zich heen slaat.
Geen wonder dat je dan doodmoe van slapen wordt
Mijn eega heeft meer slaap nodig en is daarom niet in de stemming voor wat voor soort van leven ook.
Het is zeer zeldzaam dat ze uit haar zelf ’s ochtends uit bed komt als ik thuis ben.
En ik kan u verzekeren dat het redelijk frustrerend is als ze voor de zoveelste keer beweert dat ze moe is of geen zin heeft in dat gedoe.
Ik stort me dan maar weer eens op het schrijven van een blogje.
Ik wil me steeds vaker gaan voegen bij de mannen die op zondagochtend langs de waterkant zitten te vissen.
Ook hen verdenk ik van een seksloos bestaan op zondagochtend en is vissen een tijdverdrijf om de gedachten te kunnen verzetten.
Van onder hun paraplu staren zij naar hun dobber die als een ferme erectie boven water staat.
Als deze dan onder gaat is de verrukking niet van de lucht.
Ze genieten van de zogeheten zondagsrust, en dat is niet veel meer.
Vroeger hoorde je in erg christelijke dorpjes alleen naar de kerk te gaan op zondag, en op zondag reizen was dan ook uit den boze.
Dat is tegenwoordig wel anders als ik om acht uur ’s ochtends op mijn fiets stap, is al menig luiaard onderweg met de auto en rijd de eerste al luid toeterend een huis voorbij.
Niemand heeft nog rust denk ik, allemaal jagen we door het leven.
Als ik even later een stukje het bos in fiets heerst er een serene stilte om mij heen.
Al wordt deze spoedig verstoord door een aantal vogeltjes dat vrolijk fluitend naar hun soortgenoten roept.
In de verte hoor je het antwoord terugschallen.
Dit was toch wat ze bedoelen met zondagsrust.
Ik stap van mijn fiets en wandel rustig door het bos.
Na een tijdje overvalt mij een soort moeheid die mij onbekend is en ik ga even zitten op het bankje dat er staat.
Ik steek een sigaretje op en besef hoe rustig het is en hoe alleen ik hier eigenlijk ben.
Het schiet ineens door mijn gedachten dat me iets zou kunnen overkomen zonder dat iemand het zou merken, en dat ze geen contact met me kunnen leggen omdat mijn mobiel zo goed als leeg is.
Weer ontdek ik dat we maar erg klein zijn op deze onmenselijk grote planeet.
Mocht mij op dit moment iets overkomen, zoals bijvoorbeeld een hartaanval is er niemand die hulp kan bieden.
Toch ervaar ik dit niet als onprettig, ik heb me jaren geleden al over dit soort angsten heen gezet.
Er zullen er ongeveer zeven mensen zijn die je echt zullen missen, en ook deze mensen zullen je langzaam maar zeker loslaten en weer verder gaan met hun leven.
De herinneringen blijven al worden deze steeds on scherper en ook de pijn dooft langzaam maar zeker weg.
Ik bedenk opeens dat het tijd is om op te staan en verder te gaan met mijn tocht door niemandsland.
Er wacht me nog een barre tocht bedenk ik achteraf.
Eerst fiets ik door de donkere holle leegte van het bos en van mijn bestaan.
Even later raast er een orkaan van gedachten door mijn brein en deze eindigt in een regenbui van mierzoete tranen.
Als de zon dan daadwerkelijk op mijn wangen prikt en de wind aanhaalt en met een koude Noordwester bries scharrel ik langzaam maar zeker op huis aan.
Ik realiseer me ten zoveelste male dat ik nooit perfect gelukkig zal worden.
Ik stap de garage binnen en zet mijn fiets op zijn plek.
Nog volledig in gedachten verzonken gaat mijn mobiel af en vraagt mijn echtgenote waar ik nu ben.
Verward geef ik antwoord: "Ik sta in de garage."
Ik ben namelijk net terug van mijn wonderbaarlijke reis door het leven.
Toch kan ik vandaag niet helemaal mezelf zijn.
Ontbreekt het mij aan liefde?
Ben ik nog wel degene waar ze haar hart en ziel voor wil geven?
Ik geniet maar van de kleine dingen die mijn kinderen creëren maar het eindeloze verlangen is er nog steeds.
Binnenkort ga ik een hengel en een visakte aanschaffen.
Subscribe to:
Posts (Atom)
Holidays are not fun when you are poor
Dear Bloggers, The holidays are approaching, the days are gretting shorter, and the temperature is dropping. December is a joyful mont...
-
Dear Bloggers, When you and your spouce get into the adventure of buying property you need to borrow some money if you are a regul...
-
Dear Bloggers, Last evening I found myself on the couch hanging out on the Internet with a good friend of mine chatting about variou...
-
Dear Bloggers, Yesterday morning I had to consult my doctor due to some earlier done bloodtests as my hands have been painful all day long...