Old Sailor: Als kosten hoger worden dan de baten..

Old Sailor: Als kosten hoger worden dan de baten..: "http://www.journallive.co.uk/north-east-news/todays-news/2008/05/28/rising-oil-costs-sink-ferry-route-61634-20984552/2/"

Als kosten hoger worden dan de baten..

Geachte Medebloggers,
U heeft wellicht gemerkt bij de benzine stations dat de prijzen zo stiekem aan steeds hoger worden en dat sommige mensen meer en meer moeite krijgen om de auto nog op de weg te houden.
Het treft in dit geval niet alleen de automobilist maar ook de vracht vervoerders en de grotere verbruikers zoals de scheep- en luchtvaart industrie.
De Maatschappij waarvoor ik werk moet hierdoor een van de schepen verkopen en de route opheffen omdat het simpelweg niet meer lonend is.
Hierdoor word het dan ook weer eens pijnlijk duidelijk dat het zomaar ineens afgelopen kan zijn met het leuke werk wat je aan het doen bent.
En aangezien je in 2 ploegen werkt staan er in een geval als dit toch al gauw een 300mensen ineens op non actief.
Het is natuurlijk moeilijk tegen te houden maar er zullen er op deze manier weer veel op zoek moeten naar ander werk.

Te Koop ook overname van bemanning is mogelijk.

Want ik verwacht dat ook enkele luchtvaart maatschappijen op de korte termijn het moeten opgeven.
We zijn weer terug bij af om zomaar te zeggen alleen de rijken kunnen nog op vakantie en de gewone man moet weer op de fiets naar zijn werk omdat hij zich geen auto meer kan veroorloven.
De wereld is niet gek, zou je zo denken er zijn toch meer manieren om voer-, vaar-, en vliegtuigen te laten bewegen.
Maar dit is politiek toch geen interessante materie want hoe moet je belasting heffen op zonne energie bijvoorbeeld.

Helaas moeten we afscheid nemen van de Queen die ook een aantal jaren dienst heeft gedaan op de Amsterdam - Newcastle route.
Laten we maar hopen dat er snel verbetering komt in deze extreem dure tijden.
voor de belangstellenden hier is het verhaal wat in de krant "the journal" is vermeld in de omgeving van Newcastle.
http://www.journallive.co.uk/north-east-news/todays-news/2008/05/28/rising-oil-costs-sink-ferry-route-61634-20984552/2/

de Old Sailor,

Wil jij mijn Tarzan wezen?

Wil jij mijn Tarzan wezen?

Dat is toch de vraag waar iedere rechtschapen man op hoopt en vooral als een mooie vrouw als Chantal Janzen dit aan je zou vragen.
Ik zou met plezier alle luxe achterlaten om een tijd met deze schoonheid in de jungle door te brengen.
Het is er in mijn ogen niet leuker op geworden sinds de vrouwen meer en meer zelfstandig zijn geworden.



Je bent als man een beetje overbodig geworden en dat is toch jammer aan een kant, vriendinnetjes zie je niet meer en het contact onder de jongeren is virtueel geworden.
Ik droom er tenminste nog van om hand in hand met een meisje te mogen flaneren.
Ik laat dan ook volledig mijn fantasie op volle toeren draaien, als ik nadenk over hoe het zou kunnen zijn om alle spannende dingen die het leven bied samen met Chantal in een verlaten jungle te mogen doen.
Het is toch ook wel strelend dat ze is uitgeroepen tot meest sexy vrouw.
Ik vraag me af of de jongeren de werkelijkheid nog wel kunnen onderscheiden van de fantasie.
Echt alles is anders geworden en laat ze ons dan maar ouderwets noemen maar wij deden nog echt ons best om meisje te leren kennen.
Als ik terugdenk aan de tijd dat ik mijn eerste echte vriendinnetje achter op de brommer thuisbracht.
De ontdekkingen die ik op seksueel gebied deed als ik met haar het park of het bos in ging.
Ik was nog volledig groen maar genoot van alles wat we deden.
Het was dan ook mijn allereerste echte liefde en ik leefde op een grote roze wolk.
De klap was dan ook moeilijk te verwerken toen het uit raakte.
Onze vlam van passie was gedoofd en ik had het niet eens gemerkt, een voorbeeld van liefde maakt blind.
Ik heb wel een maand lang even niets meer van vrouwen willen weten het gevolg van een gebroken hart.



En toen werd ik verleid door een andere mooie goeduitziende jongedame.
In een klap was ik genezen van mijn gebroken hart, en weer was mijn hoofd op hol.
Toch was zij gelijk degene die mij met beide benen op de grond zette en tegen me zei: “Ik vind het heerlijk hoe je met me omgaat, maar maak jezelf niet gek want na de zomer is het weer voorbij.”
Ook al volgde er een tweede zomer en heb ik toen wel met heel veel passie van haar genoten.
Ik heb me niet de illusies gemaakt dat ik met haar oud zou worden.
Al zou ik nu wel willen weten wat ze van haar leven heeft gemaakt.
Dit heb ik altijd in mijn achterhoofd gehouden, Ik heb daardoor waarschijnlijk een aantal meisjes harten weten te behoeden.
Ze konden zonder al teveel pijn en verdriet verder met hun leven.
Het is voornamelijk in momenten dat ik wat minder goed in mijn vel zit dat ik me dit soort dingen af loop te vragen.
En verlang ik terug naar mijn jonge jaren al gingen deze niet voorbij zonder enige slag of stoot, het on bevangene aan het leven trok me nogal.
En je hoefde voor niemand te zorgen, soms ben ik wel eens jaloers op de mensen om me heen die bewust nog single zijn en zowel avonturen als avontuurtjes aangaan.

Droom voorzichtig en laat je fantasie de vrije loop, maar doe het veilig.
Het is voor de nabestaanden toch altijd lastig om te vertellen dat hij of zij aan het kruis is gestorven.

De Old Sailor,

Vakantie moet je in je eigen tijd genieten

Vakantie is elke minuut genieten.

Het is onderweg weer goed te merken dat de vakantietijd weer is begonnen.
Het weer is aan het opknappen en de mens trekt er weer op uit
En daar is niets mis mee, toch veroorzaken mensen met een caravan meer ellende dan genoegen, vooral als je voor je werk de weg op moet.
Denk nou niet dat ik mensen die hun tijd in een caravan doorbrengen dit genoegen misgun.
Toch is het een ergernis dat voornamelijk onze gepensioneerde medemens zich tijdens de spitsuren op de weg begeeft.
Dit levert in mijn ogen een stukje extra vertraging op en hiermee snijden ze zichzelf op de lange duur in de vingers.
Door de vele files en andere opstoppingen draait onze economie een tandje langzamer.
Het zou in mijn opinie een algemene regel moeten worden om caravan bezitters te verbieden te rijden tussen zes uur ’s ochtends tot tien uur ’s ochtends en drie uur ’s middags tot zeven uur ’s avonds.



Ook vrachtwagens mogen op deze tijdstippen niet inhalen om de doorstroming te bevorderen.
Onze pensionadas hebben namelijk alle tijd van de wereld om er op uit te trekken.
En toch kom ik ze te vaak tegen op deze verkeerde momenten van de dag, waardoor de boel vaak genoeg ernstig stagneert onderweg.
In mijn opinie zou dit in Europees verband moeten worden vastgelegd zodat er bij de buitenlanders geen twijfel mogelijk is.

Ook het betalen voor het rijden in de spitsuren is een optie maar ja dan moeten we er geen koopje van maken en het vrachtverkeer hoeft niet meer te betalen om de prijzen enigszins in de hand te kunnen houden.

Over het spitsverkeer valt ook nog veel te zeggen, veel te veel mensen blijven denken dat ze met de auto de stad in moeten. Het is namelijk zo dat mensen het liefst voor de deur uit willen stappen. Alleen als je een auto met chauffeur hebt valt dit nog binnen de mogelijkheden. Want het is ook uitermate slecht geregeld in ons kikkerlandje. Maak de centras van de stad onbereikbaar om verstopping te voorkomen en maak het openbaar vervoer gewoon betaalbaar voor iedereen. Dat je niet meer struikelt (straatvervuiling)over de grote pooierbakken in de P.C.Hooftstraat in Amsterdam bijvoorbeeld ook omhoog gevallen figuren kunnen gewoon een taxi nemen en hoeven niet met de "gewone burger" in de bus of in de tram. Als je je auto onverhoeds per ongeluk hebt meegenomen wordt hij binnen 2 tot 3 minuten afgesleept naar de buitenkant van de stad en moet je alsnog een taxi nemen.


al zou ik deze meneer niet direct afslepen zonder enige waarschuwing.

Ik heb zelf een tijdje in het prachtige Australië gewoond en daar vielen mij toen al bepaalde dingen op, dingen die bij ons ook gemakkelijk toegepast kunnen worden.
In Australië heeft men het openbaar vervoer zo ingesteld dat je vanaf de buitenringen van de steden elke 5 a 10 minuten op de trein of bus kunt stappen, een tweede slimme zet is gedaan dat men grote parkeergarages naast het station heeft gezet en je parkeerkaartje is je toegangsbewijs voor de trein, geen extra kosten dus.
Parkeren kost gemiddeld gezien twee euro per uur en binnen de kortste keren ben je in het centrum, zonder enige parkeerstress.
In de stad zelf is het parkeren onmogelijk duur gemaakt en zie je dan ook niet echt veel particuliere auto’s rondrijden. Bewoners hebben recht op een parkeervergunning andere mensen kunnen gewoon net als iedereen per dag betalen.
Parkeren in de stad kost gemiddeld ongeveer 45 euro en de bussen hebben altijd voorrang door de busbanen die dwars door de hele stad lopen.
Het centrum zelf is alleen toegankelijk voor bussen en taxi’s.
Het rijden op een busbaan kost je als automobilist direct 130 euro en hier wordt streng toezicht opgehouden.

Ook in Europa wordt het tijd dat onze grote steden dit soort vormen worden toegepast.
Het bussysteem is eenvoudig te begrijpen als je weet waar Noord.Zuid, Oost en West liggen. Het Noorden: buslijnen beginnend met een 1 rijden naar de noordelijke stranden, beginnend met een 2 naar de noordelijke stadswijken, Het Zuiden beginnend met een 4 sommigen gaan naar het zuidwesten, Het Westen beginnend met een 5 en het Oosten beginnend met een 3.



Verbeter onze toekomst en neem drastisch maatregelen.
Vakantieverkeer kan aan banden gelegd worden zonder dat iemand er schade van heeft.
Voor een ieder die nog gaat, alvast een fijne vakantie toegewenst en geniet met mate.

De Old Sailor,

Vergeet nooit groeten als je weggaat,

Vergeet nooit groeten als je weggaat,

Probeer op alle momenten van de dag het leven dat je lief is te overdenken, ook al valt het niet altijd mee.
Soms heb je het idee dat de rest van de wereld tegen je is en wil je er soms zelf een einde aan bedenken.

Al schreeuw je nog zo hard je zult moeten accepteren in dit leven er maar weinigen zijn die echt van je houden.
Probeer hun dan ook zoveel mogelijk je zonnige kant te laten zien. Al word je van binnen uit verscheurd door pijn en verdriet omdat je niet meer jezelf kunt zijn.
Niemand zit op jouw verhaal te wachten en ook niemand is daadwerkelijk geïnteresseerd in jouw aanklacht tegen het soms zo afschuwelijk lijkende leven.
Het leven dat jou ziel vol littekens heeft gekrast zonder ook maar een greintje van spijt te hebben.

Als het dan even tegenzit in het leven of in je relatie, wil je soms kwaad de deur uitrennen en zonder gedag te zeggen verdwijnen in de stilte of het geweld van je omgeving.
Toch besef ik achteraf dat dit een egoïstische daad is en bedenk dan dat het lot ook vandaag mijn pad kan kruisen en mij in een klap kan wegrukken uit mijn liefhebbende omgeving.
Dat er veel verdriet zal zijn als jij uit hun leven verdwijnt is een bepaalde logica.
Soms lig ik ’s nachts wakker en overdenk in tranen hoe het zou zijn voor hen als ik er niet meer zou zijn.
Om het simpele feit dat het lot heeft beslist dat het nu mijn tijd is.

Ik heb dan ook in volle overgave geluisterd naar het nummer If tomorrow never comes dat vertolkt wordt door Ronan Keating.
Waarom maken wij mensen het elkaar toch af en toe zo moeilijk in het leven.
Morgen is het misschien wel afgelopen met je omdat je simpelweg niet uitkeek en werd overreden door een bus of een vrachtwagen, of je raakte per ongeluk verzeild in een schietpartij.
Wie zal het zeggen, wat je overkomt is een gedeelte van je leven.
Ga dus nooit van huis zonder te groeten.
Ook al heb je nog zo’n slecht humeur en haat je alles en iedereen op deze wereld. Het kan elke dag je laatste keer zijn.

Ik blijf daarom bij mijn motto: leef het leven zolang het daar is, Bid voor minder ruzie, geef je laatste geld uit aan een stevige borrel en neuk of je leven er van afhangt.

De Old Sailor,

Hier is de songtekst van het nummer.

Sometimes late at night
I lie awake and watch her sleeping
She's lost in peaceful dreams
So I turn out the lights and lay there in the dark
And the thought crosses my mind
If I never wake in the morning
Would she ever doubt the way I feel
About her in my heart

Chorus
If tomorrow never comes
Will she know how much I loved her
That I try in every way
To show her every day
That she's my only one
If my time on earth were through
And she must face the world without me
Is the love I gave her in the past
Gonna be enough to last
If tomorrow never comes

'Cause I've lost loved ones in my life
Who never knew how much I loved them
Now I live with the regret
That my true feelings for them never were revealed
So I made a promise to myself
To say each day how much she means to me
And avoid that circumstance
Where there's no second chance
To tell her how I feel

Chorus

So tell that someone that you love
Just what you're thinking of
If tomorrow never comes

Aan elk einde zit een nieuw begin

Geachte Medeblogger,

Ik ben net wakker en zet de radio aan, onder het genot van een kop koffie hoor ik de berichten aan die in onze wereld nog belangrijk schijnen te zijn. Want ja, overal om je heen hoor je dat er weer een leven op haar einde loopt, en net even later hoor je ook weer dat er een nieuw leven zit aan te komen. (een natuurlijke levensloop) Voor velen van ons zit daardoor het leven vol tegenstrijdigheden. Toch in mijn opinie merk je dit soort dingen beter op naarmate jezelf ouder wordt. Er worden in je omgeving dan ook grote bressen van verdriet geslagen en aan de andere kant vallen er geboortekaartjes in de bus. Het stralende gezicht van een nieuwbakken moeder overtreft alle verdriet.

Al ben ik nogal een realist, het geeft toch iedere keer mentaal een klap als er iemand in je omgeving sterft. Of iets minder erg een scheiding of het failliet gaan met je eigen zaak. Het leed dat hierdoor berokkend wordt is voor de meesten maar moeilijk te overzien. De treurnis en het verdriet slaan diepe wonden en sommigen komen er hard en verbitterd uit.

Geestelijk gezien zijn ze te vergelijken met oorlogsslachtoffers of met mensen die een grote natuurramp hebben overleefd. Enig verschil is dat de laatstgenoemden echt alles kwijt zijn. Ook de bitterheid en verdriet zijn vaak in hun gezichten af te lezen. Of te horen in de ondertoon van hun redevoeringen. Het ergste vind ik nog wel de mensen die in volle overtuiging gaan roepen dat God, Allah, Boeddha of wie ze ook maar aanhangen het zo heeft bedoeld. Het wordt uitgelegd aan de stumpers als een boodschap van een hogere macht.

En dit is al eeuwen zo, alleen heeft de mens meer kennis kunnen vergaren. Toch zijn er nog grote groepen die het geloof zo aanhangen dat ze worden gehersenspoeld door hun zogenaamd geestelijk leiders (die zelf buiten schot proberen te blijven.) Uit de naam van hun "God" plegen ze aanslagen of blazen hun zelf op temidden van een groep onschuldige mensen. Degenen die het kwaad sturen onderdrukken degenen die voor zichzelf willen denken.

Ook het geloof in jezelf kan overdreven worden en een ieder die jou ideeën dwarsboomt laat je uit de weg ruimen. Denk hierbij aan mensen als Napoleon, Adolf Hitler, Fidel Castro, Saddam Hussein en op dit moment actueel, de idiote generaal Than Swe van Birma(Myanmar)die in de veronderstelling leeft dat hij de verlosser zelf is. En dat terwijl zijn land schreeuwt om hulp na een zware natuurramp. De wereld reageert dan ook geschokt dat dit regime voor niets of niemand zal buigen. Omdat er in dit land niets te verdienen is voor de "grote jongens" wordt er ook politiek weinig actie ondernomen tegen de militaire junta.

Als ik dan iemand in mijn omgeving hoor mekkeren of piepen over hoe zwaar en hoe moeilijk ze het wel niet hebben. Dan denk ik bij mezelf je moet eerst eens om je heen kijken want je hebt nog niets te klagen.

Het leven is als een vrouw op leeftijd, ze kan je alles geven als je haar liefhebt. Maar doe je dingen tegen haar wil in, zal ze je net zo lang laten boeten tot eventueel de dood erop volgt. (want tussen de rimpels in haar gezicht ligt het geluk.)

De Old Sailor,

Wat is de schepping toch mooi

Het is toch prachtig wat onze schepper heeft gecreeerd.
Dit is toch wat de heer heeft bedoeld met het paradijs!
Het is ook niet vreemd dat Eva verleid werd door de slang.
Ze had natuurlijk Adam wel, maar kon die haar wel genoeg bieden?
Want ja, het valt natuurlijk als man niet mee om een vrouw volledig aan haar trekken te laten komen.
Al doen wij mannen ons uiterste best bij de meesten is het met een daad van gemiddeld 10 minuten toch wel achter de rug.
Het vergt nogal wat inspanning van de gemiddelde man om het voor en na spel te verrichten.
We zijn nogal gericht op de daad zelf, de zogeheten voortplantingsdrang.
Maar het is en blijft natuurlijk vreselijk lekker.
Ook al mag je er alleen maar naar kijken.
Volgens de bijbel snoepte ze van de appel, tegenwoordig eet ze chocolade en dat is nou juist een killer voor de seks dirve.
En ik zou dan ook ter plekke alle chocola willen verbieden.
Dit is meer uit eigen belang want minder chocolade betekent dat je meer seks kan verwachten.
Dus trek al je kleding uit en neuk of je leven ervan afhangt.
Doe je best om haar te plezieren, dan geniet jezelf nog het meest.

De Old Sailor,

Als de zon tevoorschijn komt....

Eindelijk is daar dan de lente.
Maar het gekke is dat de mens erg op de zon reageert.
Men gaat plotseling veel luchtiger met elkaar om en is minder somber als er ergens problemen ontstaan.
Ook voor ons mannen is er zoals de Engelsen het zo mooi uitdrukken "more eyecandy" want ja, er valt weer meer te zien als de dikke koltruien weer de kast in gaan.
Bijkomend effect is dat je meer verliefde stelletjes ziet die van het leven genieten.

Toch is het gek dat het weer zo'n invloed op de mens kan hebben.
Het is natuurlijk simpelweg een samenspel tussen lichaam en geest.
We moeten er maar van genieten zou ik zeggen want dat is een van de belangrijkste dingen in het leven.

"Kijken mag maar aankomen niet" heeft mijn eega aangegeven.
(Onderweg honger krijgen en thuis eten is mijn slogan.) en geloof me als je echt van iemand houd is dat geen probleem.
Kortom we gaan weer genieten van het prachtige weer in al zijn eigenzinnige vormen.
En een beetje uitzicht op een mooi balkonnetje kan geen kwaad en is altijd mooi meegenomen.

Neem van mij het volgende aan:
"Geniet van alles in het leven, de zon en de ontluiking van de natuur."
Ik wens een ieder veel zonnige dagen toe.

De Old Sailor,

De prins op het knappe witte paard

Geachte medebloggers,

Dit verhaal is speciaal voor de vrouwelijke lezers.

Eindelijk heb je hem dan gevonden de prins op het witte paard waar je altijd al van gedroomd hebt……………….
En dan na een maand vertoont hij gelijk al een paar mankementjes en ook het paard dat is niet helemaal goed. (Samen kreupelen jullie al door het leven)
Dus kortom prinsen op witte paarden zijn redelijk onbetrouwbaar.
Het is een beetje hetzelfde als de gladde jongen met de sportwagen.
Het ergste is denk ik nog wel dat je toekomstdroom een grote zeepbel is, en er niets van je gedroomde toekomst terechtkomt.

Mijn vrouw is denk ik hetzelfde overkomen, ze dacht dat ze de prins van haar dromen had gevonden.
Het heeft haar nooit aan iets ontbroken en ook liefde hoeft ze niet te kort te komen.
Toch was haar prins vroeger veel liever en veel spontaner. (Dit zijn haar woorden.)
Hoe zou dat toch komen?
Vroeger werd ik niet afgewezen of teleurgesteld.
En we hoefden nergens rekening mee te houden.
Er waren nog geen kinderen en we hadden het financieel nogal goed, verder waren we in de bloei van ons leven en we hadden bijna dagelijks seksuele avonturen. (Wat kan een man zich nog meer wensen.)

Nu zijn we beland in het Charles en Diana epistel daar waar het sprookje ophoudt te bestaan. Het is voor mij een groot dilemma aan het worden, ze zegt dat ze nog steeds veel van me houd maar laat daar absoluut veel te weinig van merken of zien.
De meest voorkomende excuses zijn:
Of de kinderen zijn wakker, of ze klaagt dat ze moe is en wil gaan slapen, maar eerst kijkt ze nog een half uurtje televisie.
Mijn toenaderingspogingen worden afgewezen.

Als ik eens de cirkel doorbreek en het komt tot de daad, dan ben ik te ruig of te haastig.
Ik krijg steeds meer moeite om mijzelf in het gareel te houden.
Soms vraag ik me af worden alle vrouwen met een eigen mening zo afstandelijk tegen hun man.
Er zijn er namelijk nog genoeg die hun man niet mogen tegenspreken in mijn ogen extreem ouderwets, maar ze bestaan nog steeds.

Ik zal nooit een Casanova worden en dat wil ik ook niet worden.
Maar ik begin steeds meer de mannen om mij heen te begrijpen.
Vroeger begreep ik mannen die er een vriendin op na hielden niet, of de midlife losers die buiten de deur hun genot zochten.
Het wordt me steeds duidelijker want als je wordt afgewezen dan ga je op een gegeven moment je heil ergens anders zoeken.
Thuis wordt alleen nog een begrip voor de buitenwereld.

Ik wil niemand kwetsen of verdacht maken, begrijp me niet verkeerd.
Maar het is toch wel een van de redenen waarom vele huwelijken tegenwoordig op de klippen lopen.
En in 90% van de gevallen is de man vreemdgegaan. (Mannen zijn wat minder handig in dit soort dingen te verbergen en met een geheim te leven.)
Hij wordt dan afgeschilderd als de slechterik.
Niemand vraagt naar de werkelijke reden hierachter.
Vooral vrouwen “geilen” erop om dit soort figuren volledig te veroordelen en de grond in te trappen.


Maar ligt de fout niet bij hun eigen geslacht?
Het is best lastig om een prins te blijven als je constant in het harnas wordt gejaagd.
Het witte paard is inmiddels ingeruild voor een familie auto en je zuur verdiende geld zit in een hypotheek verwerkt.
Het sprookjeshuwelijk bestaat nog steeds.
De eens zo knappe prins is omgebouwd tot een Assepoester figuur, die het af toe zwaar heeft te stellen met twee opgroeiende en af en toe lastige dwergen.
En als je dan thuis komt zit er af en toe een “heks” op de bank.
Ik zou dit toch graag zien veranderen en het brengen tot de laatste bladzijde van het sprookjesboek.

Het verhaal eindigt bijna altijd met “en ze leefden nog lang en gelukkig.” Dit zou ik het liefst afsluiten met mijn eigen termen “Leef het leven zolang het daar is, Bid voor minder ruzie, geef je laatste geld uit aan een stevige borrel en neuk of je leven er van afhangt.”

Old Sailor,

Een heldere en doordachte levenswijsheid

Ik las afgelopen week een boek van een van mijn favoriete schrijvers Paulo Coelho.
In het boek “Als een rivier” staan enkel en alleen korte verhalen en anekdotes.



Toch vond ik dit verhaal zeer treffend en goed overdacht omdat dit voor zeer velen de keiharde werkelijkheid is.


Ik heb met Isabella afgesproken in het restaurant waar we altijd komen: het is er nooit druk en je kunt er lekker eten. Ze is net terug uit Nepal en vertelt me dat ze een paar weken in een klooster heeft doorgebracht. Op een middag was ze met een monnik aan het wandelen in de omgeving, toen hij de zak die hij bij zich droeg openmaakte en heel lang naar de inhoud bleef staan kijken. Daarop zei hij tegen mijn vriendin: “Weet je dat bananen je de zin van het bestaan kunnen leren?”



Hij haalde een rotte banaan uit de zak en gooide hem weg.
‘Dat is het leven dat voorbij is, waar we niet op het juiste moment genoten hebben, en nu is het te laat.’



Vervolgens haalde hij er een nog groene banaan uit, liet die zien, en borg hem weer op.
‘Dat is het leven dat nog staat te gebeuren, we moeten het juiste moment afwachten.’



Ten slotte pakte hij een rijpe banaan, pelde hem en gaf de helft aan Isabella.
‘Dit is het nu, en geniet ervan zonder je bang of schuldig te voelen.’

Hoeveel mensen leven niet het leven van de bruine banaan en vergeten om nu al van het leven te genieten. Als ze dan eindelijk kunnen genieten is het vaak te laat om nog leuke uitdagende dingen te doen. Maar ja wie ben ik om te oordelen. Als je ouder bent moet je doen wat je allemaal nog kunt en begrijpt u me niet verkeerd, ik heb niets op gepensioneerden tegen.
Ook de groene banaan zie ik bij me thuis, mijn eigen dochter te oud voor de schommel en nog te jong om te wippen, ze moet gewoon hier en daar nog een beetje wachten met een aantal dingen. Ze komen vanzelf een keer op haar pad.
Ikzelf leef het leven van de rijpe banaan. Ik geniet zoveel ik kan en voel me daar niet bang of schuldig over. Al wordt er wel eens vreemd naar je gekeken als je zomaar ongepland iets doet.