Als ik later.....

Laat ik maar weer eens beginnen over vroeger tijden. Ja dat krijg je als je een dagje ouder wordt. Vroeger dacht ik: Als ik later groot ben, of is het.... "Als ik later oud ben?" Als klein jongetje droomde ik er niet van om brandweerman of piloot te worden. Ik droomde dat ik een cowboy zou worden en dan was het niet zozeer om het schietijzer wat ze droegen maar meer om hun vrij gevochten persoonlijkheid en dat je een zwervend bestaan zou moeten leiden. Eindeloze uitgestrekte prairies waren in mijn gedachten en in mijn fantasie doorkruiste ik ze te paard. Maar al vrij jong werden deze wilde dromen wreed verstoord, omdat je gewoon beter je best moest doen op school en niet daar zou zitten te dromen. Ik doe dan tegenwoordig ook mijn uiterste best dat mijn kinderen wel zoveel mogelijk van hun dromen kunnen realiseren. En mijn vrouw zal mij daar geen strobreed in de weg leggen. En dat is soms best moeilijk als je te horen krijgt dat je kind enorm kan genieten, maar aan de andere kant wat achterop dreigt te raken omdat ze bepaalde dingen nog niet volledig onder de knie heeft. Want helaas kom je bijna nergens meer aan de bak zonder opleiding. Dit in tegenstelling tot de tijd dat ik mijn jeugd beleefde, toen waren er nog velen die alleen de lagere school hadden gedaan en dat was niets vreemds in die tijd. (Oh ja, dat heet Basisschool tegenwoordig) Toch had ik niet de indruk dat je deze mensen kon beduvelen met bijvoorbeeld rekenen, schrijven of topografische kennis. Ik zal niet beweren dat er toen geen domme mensen bestonden.
Maar ja waarom zullen we nog hoofdrekenen leren? Nee daar heb je toch een mobiele telefoon of een rekenmachine voor. En voor de meer ingewikkelde berekeningen gebruiken we een spreadsheet programma op de computer. Ook de topografische kennis zit tegenwoordig in de kunst van het bedienen van GPS navigatie systeem. Om over de schrijfkunsten nog maar te zwijgen. Eerst schreef men nog complete volzinnen. Nu hebben ze MSN of SMS taal waar je soms geen touw aan vast kan knopen. Even geduld alstublieft is tegenwoordig ff w8ten aub. Maar ja ik word binnenkort al veertig en dan ben je volgens de jongeren oud. Ben ik dan te vlug oud geworden? Ben ik te oud om te dromen. Binnenkort krijg ik waarschijnlijk een automatisch aangemaakte brief van een of andere instelling dat ik me moet melden bij het clubje van hang ouderen.
In mijn jeugd had je respect voor die "oude mannetjes" die zich elke dag verzamelden op of om het zogeheten "leugenbankje" waar ze menig uurtje doorbrachten. Uitkijkend over de haven. Hier bekritiseerden ze alles wat er in de wereld gebeurde. En dat wereldje was veel kleiner dan die van tegenwoordig. Oké er was wel een krant (gedrukt op papier en een zwart wit televisie was alle technologie die er tot onze beschikking was. Alles gaat tegenwoordig zo vlug en het is best moeilijk soms om alles bij te houden. Ach ja, vroeger was de wereld nog erg klein maar betrekkelijk veilig

Technologische humor

Met Tril functie....

Ik heb 2 gsm’s over die ik eigenlijk wil verkopen.De ene is met camera, de andere met camera + trilfunctie.
Ze kosten 75 euro per stuk of 125 euro als je ze allebei wilt. (Simlock-vrij!!). Ik heb er foto’s van gemaakt, kan je alvast kijken. Ik hoor het wel.
Deze advertentie kunt u vinden op de volgende link: http://joydonna.wordpress.com/category/humor/page/3/
eventuele reacties op dit bericht kunt u achterlaten op deze bovenststaande blog.
Helaas heb ik deze keurig netjes op mijn blog geplaatst zodat ook anderen ervan kunnen genieten, van de briljante humor van Chantal.
Ik zit heel even zonder inspiratie, maar binnekort zal het wel weer eens gaan lukken.
Al zal ik de oude geest eerst moeten verdoven met een aantal alcoholische versnaperingen. Een beste borrel geeft mij meestal en aan vele mensen een enorme explosie van geestverruimende inspiratie.

Fijne Paashapjes

Attentie dit verhaal kan schokkend zijn voor kinderen en dieren liefhebbers. Het berust niet op waarheid, maar kan desondanks schokkend zijn.




Dit verhaal bevat flauwe momenten, zout naar smaak toevoegen aub

Het succes van een grote hamburgerketen is moeilijk te evenaren als je dingen zo groot wilt aanpakken kom je handen te kort. Nu ben ik een voorstander van uit eigen tuin eten en kleinschalig biologisch vertier, en daarom vertel ik u het geheim achter het maken van kip nuggets.

Men neme een paar eieren en stopt deze in de broedmachine.

Gebruik 3 kuikens voor 6 nuggets en bel je schoonmoeder.

Deze komt de kuikens plukken en daarna maakt u twee delen met de zaag.

Frituur ze op 180 graden en verpak ze in een leuk doosje.

En ziehier het resultaat, nu kunnen ook mensen met een wat smallere beurs genieten van een doosje kipnuggets.

Op eerste paasdag kunt u natuurlijk de eieren schilderen en op tweede paasdag van uw home made chicken nuggets genieten. Alvast fijne paasdagen toegewenst.

Hans Teeuwen - 19 Letterwoorden LINGO !

Een geweldig taalspelletje op de Nederlandse buis

10 voor taal

Geachte medeblogger,
Ik heb me eens verdiept in de wonderen der Nederlandse taal en kwam tot de ontdekking dat vele woorden verkeerd uitgelegd kunnen worden.
Hieronder volgen enkele voorbeelden hiervan:

Analist: Inspecteur van de anus

Antwoorden: woorden die beginnen met Ant, bv: antiek, antiliaans

bijbel: Een bel die er bij hoort

bloempot: lesbische hippie

Brievenbus: Vrachtwagentje van de posterijen

broodbeleg: Belegering van een bakkerij

burgeroorlog: mcdonalds vs burger king.

computercrash: dagverblijf voor computers

Deurpost: Post bestemd voor de deur.

Draaideurcrimineel: Persoon die draaideuren kapot maakt

eenvoud: woord met één fout

Egel: Elektronisch haarverstevigingsmiddel

gangbanger: iemand die bang is voor gangen

grammofoon: bijzonder lichte GSM

halogeenlamp: Gedagzeggend licht dat ontkent een licht te zijn

heterogeen: homo

hoekschop: speciaal tuingereedschap

Hoerenloper : iemand die over hoeren heenloopt

homogeen: Man die niet op andere mannen valt.

Hoofdstad: Nederzetting van luizen.

Hutspot: Bijzondere plaats waar een hut te zien is

iglo: in Engelssprekende landen aangeven dat je het warm hebt

knalpot: lesbische zelfmoordenares

moederkoek: lekkernij die kinderen voor hun moeder bakken op moederdag

Nietmachine: een voorwerp dat geen machine is

nonsens: gevoelige kloosterzuster

oorlog: soort dagboek op internet van kno-arts

ouwehoer: bejaarde prostituée

parenclub: hardloopclub voor vaders

rustig: vele personen uit Rusland

schilderachtig: Iets wat er waardeloos uitziet (alsof het is geschilderd door iemand van 6 )Spindel: Hoerig achtpotig insect

stoelgang: ook wel 'wachtruimte' en / of 'wachtkamer' genoemd

stopcontact: de relatie verbrekenstroomversnelling: onderdeel van een elektrische auto

Uiteindelijk: het stoffelijk overschot van iemand die net voor nieuwjaar sterft.

veteraan: niet mager

veteraan: stringdragend.

vuurtoren: enorme steekvlam

zakjapanner: Aziaat die zijn examen niet heeft gehaald

zwartkijker: iemand met als hobby het bekijken van negers.

Ik hoop dat dit iets bijdraagt aan het gebruik der Nederlandse taal omdat er al te veel in sms en msn taal wordt geschreven.

wetenschap en vrouwelijke hormonen

Geachte medeblogger,

Ook ik heb mij eens gestort in de wereld van het wetenschappelijk onderzoek.

Maar dan natuurlijk wel een onderzoek waar ik ook zelf wat aan heb. Het moet natuurlijk wel voordelen met zich meebrengen. Anders kan het ook in de toekomst niet iets op leveren.



Er zitten vrouwelijke hormonen in pils!!!

Afgelopen weekend zat ik met een paar maten in de kroeg wat te filosoferen. Op een gegeven ogenblik zei er iemand dat hij ergens gelezen had dat bier veel vrouwelijke hormonen bevat. Nadat we er eerst eens flink om hadden gelachen, besloten we toch dat we deze stelling maar eens proefondervindelijk aan de werkelijkheid moesten toetsen. Vervolgens hebben we, uitsluitend en puur in het belang van de wetenschap natuurlijk, allen een stuk of 20 biertjes gedronken. Aan het eind van het experiment hadden we effectief bewezen dat bier vol vrouwelijke hormonen zit.

01. We waren allemaal dikker geworden.
02. We hebben veel gepraat, zonder inhoudelijk iets te zeggen.
03. We konden niet meer fatsoenlijk autorijden, laat staan parkeren.
04. We konden in de verste verte niet meer logisch denken.
05. We konden onmogelijk toegeven dat we ongelijk hadden, zelfs niet wanneer dat overduidelijk het geval was.
06. Ieder van ons dacht dat 'zij' het middelpunt was van het universum.
07. We hadden hoofdpijn en totaal geen zin meer in seks.
08. Onze emoties waren niet of nauwelijks beheersbaar.
09. We liepen voortdurend hand in hand of arm in arm, ter ondersteuning van elkaar.
10. We moesten om het kwartier naar het toilet, en vaak allen tegelijk.

In het belang van de wetenschap testen we volgende week of rum hetzelfde effect heeft.




P.s punt 03 heeft niet mijn volledige ondersteuning. Ik ben het eens met het feit dat veel vrouwen problemen hebben met ruimtelijk inzicht, maar over het algemeen rijden ze vaak rustiger en beter dan mannen, omdat ze zonder bravoure autorijden. En meer nadenkend rijden. over het feit zoals bijvoorbeeld "Ik heb ook nog twee kinderen achterin en die ik weer veilig naar huis moet brengen.

Genieten van de kleine dingen in het leven

Het is voor veel mensen moeilijk om de schoonheid van hun omgeving te erkennen. Terwijl de natuur ons veel van dit soort dingen dagelijks aanbiedt. Als het miezerig weer is dan is er niet veel te beleven, maar ja het voorjaar staat weer voor de deur en de natuur laat haar vroege kleuren zien door middel van sneeuwklokjes en krokussen. Hier kan ik echt eindeloos van genieten. Ook op zee geeft de natuur alle dagen een ander kleuren spektakel, zelfs het water verandert van kleur. Heimwee heb ik niet maar als de zee eenmaal in je bloed zit, krijg je dat er niet zomaar uit. Ik geniet met volle teugen van mijn wat langere vakantie en ik heb nog lang niet het gevoel dat ik volgende maand weer gewoon moet beginnen. Maar ja het schiet weer niet op met die loterijen waarin ik meespeel, ze geven al die centjes steeds aan andere mensen in plaats van aan mij. Ik heb toch niemand wat misdaan?
Ik geloof niet dat ik volledig zou stoppen met werken, maar er zou meer ruimte zijn om te genieten. En ja wie zou dat nou niet willen? Het is toch heerlijk als je met je baas kan overleggen om twee tot drie keer per jaar minstens een maand vakantie te kunnen nemen. Maar ja, zolang we maar gezond blijven hebben we de grootste rijkdom al te pakken. Vandaag zijn we met de kinderen een blok om gewandeld en als je dan bedenkt hoe gelukkig we zijn omdat we allemaal redelijkerwijs gezond zijn. Dan mogen we niet mopperen. Ik ben niet jaloers op de rijken die niet gelukkig kunnen zijn. Ik ben jaloers op de mensen die genoeg verdienen om alles te kunnen doen wat ze graag willen en daar ook nog de tijd voor hebben. Dat bedoel ik nou met eindeloos genieten. Geluk is niet te koop, gezondheid evenmin maar ja je kan altijd blijven hopen. Ook liefde kan je geven, maar liefde krijgen blijft een lastig iets. Het is en blijft een grote zoektocht om de schatten van het leven allemaal te vinden. We zijn allemaal op zoek naar de drie oprechte delen van zwakheid. Geloof, Hoop en Liefde in wat voor vormen dit dan ook mag komen. Maar we willen allemaal hetzelfde doen als in de Griekse Mythologie en het was Pandora die haar nieuwsgierigheid niet kon bedwingen. Wat zijn we toch een rare diersoort. Toch hebben we ook nog wel iets overgehouden van de goede oude tijd, veel van deze figuren hebben een onbedwingbare verzamelwoede en sommigen tot aan het ziekelijke toe. Maar ook dit is voor velen genieten geblazen. Ik ben van plan om briefjes van €500,- te verzamelen een ieder die nog een over heeft kan deze vrijblijvend naar mij opsturen en dan zal het automatisch mijn geluk vergroten. Ik zal ze met alle liefde ontvangen en ik geloof dat er nog wel goedheid in wereld is. En ik hoop dat er vele binnen zullen komen. Als ik straks genoeg heb zal ik dit ook vermelden op mij blog. Een fijne voorjaarsvakantie toegewenst.

De pijn overwonnen

We hebben ons avontuur bij de pijnbestrijding dan beleefd en ik moet zeggen het is een raar idee, dat het nu eens even geen pijn meer doet zoals dat meer dan twee jaar lang het geval was. Het moet nog blijken want op dit moment is er nog pijn omdat de spuiten er in zijn geprikt en dit geeft even een heftiger pijnbeeld dan voorheen maar als positivo heb ik goede hoop, ook het tens apparaat doet zijn werk zeer goed en ik heb me dan ook eindelijk een keer zonder klachten achteraf op wat licht huishoudelijk werk kunnen storten. Ik heb sinds jaren weer eens fluitend de kamer lopen dweilen. En dat is best een geweldige gewaarwording als je jezelf zolang in de rem hebt moeten trekken. Ik voel me weer een volwaardig persoon al zal ik voor de rest van de wereld een "kreupele" blijven. Maar ja, Ik kan alleen maar juichen van vreugde en weer ouderwets mijn kwajongens kostuum aantrekken. Ik ga weer heel veel stoute dingen doen. De arts heeft me wel gewaarschuwd dat ik mezelf nu niet moet overschatten, en dat het pas zeker is als de prednison is uitgwerkt. Het is rommel maar ja als het leven er minder pijnlijk door wordt. (in lichamelijke zin.) Nu de geestelijke pijn nog aanpakken en dan is het leven een groot feest. Maar ja dan moeten die andere pennen likkende tering #@#$&@@#$ zoals bij voorbeeld de belastingdienst wel een beetje meewerken.

HelpDesk Humor

HelpDesk Humor het commentaar

helpdesk dispatcher een vak apart en je wordt natuurlijk ook doodmoe van die oude kneuzen.

Ik moest vanochtend even met de helpdesk van @home bellen en ik moet zeggen er zat in dit gesprek eens niet dit welbekende ondertoontje in. Er zitten er nog wel een paar tussen die het wel goed met je voor hebben. Maar de gemiddelde student is vergeten dat wij niet zijn opgegroeid in het computer tijdperk en dat we nog wel service wensen als iets niet goed werkt.

Veel van de nieuwe generatie heeft wel voeding gehad maar geen "op"voeding.

De pleister op de wonde

En nu maar afwachten wat het resultaat zal zijn.

Vandaag ben ik naar het ziekenhuis geweest en heb mijn TENS (Transcutane Electrische Neuro Stimulatie)apparaatje mee naar huis gekregen. Inclusief de instructie en een paar setjes elektroden ben ik weer naar huis gegaan. Er is natuurlijk nu nog weinig op te zeggen maar laten we hopen dat het helpt. Het eindeloos pijn hebben is ook niet alles. Aangezien ik afgelopen week even met de wasmachine had geschoven om dingen iets anders neer te zetten zoals we dat graag zouden willen. En dan heb ik mezelf weer eens flink te pakken. Ik ben 2 dagen volledig uit de running geweest en heb de huisarts moeten vragen om extra pijnstilling in de vorm van een kuurtje Diclofenac. Het zou toch heerlijk zijn als we van die rottige chemische rotzooi af zouden kunnen. Het is en blijft een zogeheten pleister op de wonde, maar ja niet geschoten is altijd mis, denk ik dan maar. Ja ik ben zo blij als een kind en hang dan ook weer van zegswijzen en spreuken aan elkaar. Als er maar geen stront aan de knikker komt. Want ja je wil de hoop ook niet laten varen toch? Zelfs mijn vrouw bekijk ik weer met hongerige ogen.Ik heb een vreemd gevoel in de lendenen. Zijn het vlinders in m'n buik of maden in m'n darmen, daar ben ik momenteel nog niet uit. Ach ik denk dan maar zo "I intend to live forever. So far, so good."en natuurlijk kan ik nu lekker aan de slag met een verbouwing binnenshuis. Ik hoef nu alleen nog maar een paar dingetjes af te wachten qua uitslagen dus vanaf nu ga ik genieten van mijn welverdiende vakantie. Ik ga leven als de vlinder want die telt geen maanden maar momenten en heeft nog altijd tijd genoeg. Ik ben dan wel geen mooie vlinder maar ik fladder nog altijd vrolijk door het leven.
Je moet gewoon blijven genieten van alles in het leven er is al genoeg ellende op deze aardkloot. De mens is en blijft een rare diersoort. En we zijn volledig vergeten hoe het allemaal ook al weer zat met het natuurlijke leven. Het volgende is dan ook overduidelijk mijn opinie en hoe ik denk over het leven in het algemeen. De stelling van de 3K's

Bijna alle problemen, conflictsituaties en oorlogen in de wereld worden veroorzaakt door een van de 3 K's

Kerk: Veroorzaker van alle emotionele en geloofsproblemen die door het opperwezen worden veroorzaakt.

Kapitaal: Veroorzaker van alle emoties en problemen die geld en macht geven.

Kut: Veroorzaker van alle emoties en problemen waarmee de seksualiteit ons heeft opgezadeld.

Deze drie dingen zijn al door menig ander ook bestudeerd en er zijn maar weinigen die hier het ongelijk in konden vinden.


Mijn motto is dan ook leef het leven zolang het daar is, Bid voor minder ruzie, geef je laatste geld uit aan een stevige borrel en neuk of je leven er van afhangt.

Stranden is nog mogelijk in deze eeuw

Buiten is het koud en staat er een flinke zuidwester met een kracht 9 een goed moment om een boek te gaan lezen dacht ik. (heerlijk 6 weken vakantie)

Ik was net het boek "vliegende storm" aan het lezen wat geschreven is door Klaas Toxopeus. Het boek is een afspiegeling van Klaas zijn leven op zee en bij de reddingsmaatshappij waardoor hij veel schrijft over de strandingen van schepen boven de wadden eilanden waar vroeger nogal eens een schip op een rif liep omdat deze door de getijdenstroming nogal eens verplaatsten en toen ving ik het volgende bericht op dat er een veerboot op de Ierse zee was gestrand. Ik op zoek naar dit opmerkelijke bericht want het is toch een beetje raar in deze tijd van satelietnavigatie. Maar ja als de stroom uitvalt dan moet alles net als vroeger met de hand en dat maakt het een stuk lastiger.

Het artikel is geleend van de BBC op de foto hiernaast de "European Leader" ligt in dock voor inspectie op eventuele schade.

The BBC's David Eades"The mis-hap was perceived as little more than an inconvenience to all those on board"
Sunday, 17 September, 2000, 13:01 GMT 14:01 UK
Grounded ferry arrives safely
European Leader in dock after she was refloated
A P&O ferry grounded for several hours off the Merseyside coast with 100 people on board has finished its journey to Liverpool after being successfully refloated.
Coastguards say the 12,000-tonne European Leader was refloated at 1025BST after being stranded on a sandbank less than a mile offshore.
There were 35 crew and 65 passengers on board.
Officials decided not to take people off the vessel when it became trapped and instead waited for the tide to rise.
The ferry's hull stuck in sand
The New Brighton inshore lifeboat inspected the vessel for damage while the tug Trafalgar and a sand dredger were on standby.
But Mike Roberts, watch manager at Liverpool Coastguard Station, said: "There is no indication of damage and no report of any pollution in the water, although the agency's counter pollution branch have been informed as well as the Marine Accident Investigation Branch."
The ferry was entering the River Mersey en route from Dublin at 0630 BST on Sunday when it lost power and drifted from its navigation channel.
Coastguard officer Brian George told BBC News 24 the local seabed was mostly soft sand and mud and the incident was "one of the things that can happen". ;

De gestrande "European Leader"

Tijdens de vloed is het schip weer vlot getrokken het reddingsboot personeel heeft het schip rondom geinspecteerd op eventuele schade. Alle opvarenden zijn zonder problemen van boord gekomen. Toch is het iets wat je als zeeman nooit mee wil maken.

Planeten, Sterren en hemelse wijsheden

Heerlijk om je weer even terug in je jeugd te wanen en natuurlijk als oud militair je weer te mogen verdiepen in de astronomische wereld om je heen. Mijn dochter moet een werkstuk maken over de aarde. En dus zijn we vol goede moed naar het planetarium getogen en kijken we als het een beetje helder weer is naar de sterren en de maan. Ook dat je kan navigeren op de sterren was een verrassing voor mijn dochter en hoe je dan het Noorden kan bepalen met eigenlijk hele simpele wiskundige theorieen. Mijn dochter heeft haar ogen goed de kost gegeven en zich goed laten informeren over het hoe en wat in het heelal tijdens de rondleiding. Ik wordt nu met regelmaat bestookt met vragen waar ik af en toe het internet of een boek moet raadplegen wat ze bij de bibliotheek geleend heeft. Alleen al om het feit dat deze materie mij vroeger ook mateloos intereseerde. In mijn tijd was de maanlanding het aller spectaculairste wat er in die tijd was gebeurd. Ik weet nog uit verhalen dat mijn broer naar de maan wilde omdat men het maan wagentje daar had achtergelaten en hij dit wel kon gebruiken. En zo hebben we daar denk ik allemaal onze gedachten op los gelaten. Ook degenen die nog altijd beweren dat het niet waar is en dat dit in de studio's van hollywood is opgenomen. Ook al zou dit het geval zijn geweest het is een soort van sprookjes achtige belevingswereld. Wie zou er nou niet op een ruimtereis willen? De enigen die dit niet willen zijn vaak degenen die bang zijn voor het grote spectrum om ons heen.

Ondanks al onze kennis hebben we nog geen weet van alles wat er om ons heen gebeurt. En een grote meteoriet inslag zal alle leven op aarde wegvagen. Aan een kant een angstige gedachte en aan de andere kant mischien een geruststelling. Het leefklimaat word er door onze consumptie maatschappij niet beter op en ook het broeikas effect neemt steeds ernstiger vormen aan. De natuur of zoals de gelovigen beweren de almachtige zal ergens een keer ingrijpen. En dan zullen er vast ergens diep in de jungle er een mensen of apensoort zich opnieuw ontwikkelen tot wat wij nu zijn. Net zoals wij ons nog steeds verdiepen in de oude Egyptenaren die al op de sterren hemel hun pyramides neerzetten als een enorm wiskundig hoogtepunt. De luchtschachten waren gericht op sterren die aan hun goden verbonden waren in die tijd. Het is een mooi en mysterieus onderwerp en ook leerde ik weer een nieuw ezelsbruggetje bij het bezoek aan het oudst werkende planetarium van de wereld. Om de planeten vanaf de zon gezien te kunnen benoemen onthoud je het volgende zinnetje: Mijn Vader At Meestal Jonge Spruitjes Uit Nieuwe Pekela.

En zo zie je maar weer dat je elke dag weer wat nieuws leert ook al was dit al meer dan honderd jaar oud en moet je jezelf afvragen of dit nuttig is voor je verdere leven. Maar zo zijn er wel meer dingen in het leven waarvan je betwijfelt of ze nuttig zijn voor de rest van het leven. De jeugd van tegenwoordig heeft toch al heel andere ideeen als dat wij hadden vroeger. Voor ons waren er veel nieuwe dingen te ontdekken als we de hand konden leggen op een enceclopedie of dergelijke kennisboeken en dit soort dingen sloeg je goed op in je geheugen. Maar dat is niet meer nodig want dat kun je toch vinden op internet.

Het is dan ook altijd lastig om mijn dochter te bewegen om dingen uit te gaan zoeken en op onderzoek uit te gaan en hierover te lezen op internet bijvoorbeeld, dit keer heeft ze zelfs boeken uit bibliotheek meegenomen. Mijn hele wereld was ontwricht want nu was er eindelijk een onderwerp dat haar interesse heeft geprikkeld. Ook mij hielden dit soort dingen bezig toen ik in deze leeftijd was. Later maakte ik in de 6de klas (groep 8 tegenwoordig) een werkstuk over de roemruchte tocht van Willem Barentsz naar Nova Zembla wat was er nou mooier om jezelf te verplaatsen in deze oude zeemans geschiedenis en je te wanen in al de ongemakkelijkheden waarin zij verkeerden. Het word een van onze volgende museum bezoekjes om het behouden huijs (de replica) te gaan bezoeken op Terschelling. Het leven is zo beroerd nog niet als je de tijd en het geld ervoor hebt om deze dingen te gaan onderzoeken. De geschiedenis herhaalt zich zeggen ze wel eens en in mijn geval herbeleef ik mijn jeugd door mijn kinderen. Het enige verschil is dat ik er met mijn kinderen op uit trek om de dingen te herontdekken door middel van musea en het internet, heel wat sneller als in mijn tijd. Astrologie is nog altijd een groot mysterie voor velen en vooral als er gedeeltelijk dingen uitkomen die voorspeld zijn. Het stond in de sterren geschreven. Een oude astrologische uitdrukking die nog altijd gebruikt wordt is : " De tijd zal het leren."

Pijnbestrijding (diagnostische marteling)

Gister heb ik de pijnbestrijdingarts bezocht. Leuk woord voor Scrabble of galgje bedenk ik nu. Aan het eind van de middag stond ik ingepland en had na een half uur uitloop een houten kont van het zitten op de fout ontworpen stoeltjes die speciaal voor moderne wachtkamers zijn ontwikkeld. Toen ik eindelijk werd binnen geroepen werd me wel direct een kop koffie aangeboden (om de pijn van het wachten te verzachten?) Die ziekenhuis humor heeft me nog nooit echt goed gelegen en ik denk ook dat het gewoon leedvermaak is eigenlijk. De behandelend arts stelde zich voor en begon direct met opschrijven van mijn verschijning en een psychologisch vragen rondje werd gedaan. Dit doet men om te checken of het geen inbeeldingspijn is. Hier schijnen nogal wat "gezonde" mensen tegenwoordig aan te leiden. (ook ik gebruik het Internet om dit soort dingen op te zoeken) Het geestelijke onderzoek werd af gerond en er werd over gegaan naar het lichamelijke. Na uitgelegd te hebben waar de pijnzones zich bevinden, word er vrij hardhandig gecheckt waar het exact pijn doet. Ik kon wel janken en had het gevoel ik ga zo meteen volledig neer. Ik kon de arts schijnbaar snel genoeg overtuigen dat ik door een hel ging en het onderzoek werd even gestaakt. Er werd overgegaan naar de rug om te zien of hier iets fout kon zitten. Er werden een aantal voorstellen gedaan voor behandeling en ik had zelf al aangegeven het zo natuurlijk mogelijk te laten behandelen. Hiervoor word ik doorverwezen naar de Fysiotherapeut en er zullen volgende maand een aantal zogeheten proefbloc's worden gedaan op het borstbeen en aan de zijde onder de arm. Eventueel word er ook een epiduraal gedaan.
Eenmaal het ziekenhuis te hebben verlaten heb ik me bijna stikkend van de pijn in de auto laten vallen en zijn we de kids gaan halen bij opa en oma.
En dan moet je natuurlijk blijven eten, na een bord met macaroni te hebben gegeten, heb ik het binnen 2 minuten onder welgemeende excuses in de toiletpot uitgebraakt.
De alles verzengende pijn kon zelfs mijn maaginhoud niet op zijn plaats houden.
Als die pijn alleen al gehalveerd kan worden dan ben ik al blij. Na twee jaar ben ik er al aardig aan gewend moet ik zeggen en ik heb me altijd voorgehouden dat mijn omgeving geen slachtoffer hoeft te zijn van mijn problemen.

Als je nog net niet oud bent.

Gister ben ik van boord gekomen. En op weg naar huis viel ik heerlijk in slaap al dromend van de dagen dat ik niet meer hoef te werken. Ik hoop dan genoeg te hebben gespaard om een een eigen bootje te kunnen veroorloven.
Het lijkt me namelijk zo heerlijk om er 's ochtends vroeg op uit te trekken en rustig tuffend over de mist omsluierde wateren te trekken. Ergens voor anker te gaan en te genieten van de rust, de natuur en alles wat er om je heen gebeurt. Uit het dorpje waar ik vandaan kom zaten vroeger de oude schippers op het zogenaamde "leugenbankje" de stuurmanskunsten van de gemiddelde toerist te beoordelen.
Je zou er bijna melancholiek van worden. Maar het had toch een speciale atmosfeer. De taal die zij bezigden is mij nu ook allemaal bekend. Ook ik noem dingen bij de juiste naam en leer nog altijd nieuwe scheepstermen. Al is het in mijn geval wel allemaal in het Engels. Toch hoop ik dat als de dag is gekomen dat ik met pensioen ben er ook voor mij nog zo'n leugenbankje bestaat. Waarop ik samen met een paar andere oude kerels over vroeger zit te konkelen. Tot er plotseling een dag komt dat je in vrede bent heen gegaan, en dat je binnen enkele maanden weer bent vergeten en er een ander op jouw plaatsje op het bankje zit. Het is toch heerlijk dat het leven ook zijn donkere kanten kent en dat je alles al bijna hebt gezien of zelf hebt meegemaakt. Bang zijn voor wat komen gaat is er niet meer. En dat anderen jaloers op je reageren omdat je het leven hebt geleefd zoals zij dat niet konden. Niet dat ze ongelukkig waren omdat ze elke avond thuis waren maar daardoor niet de vrijheid kenden die ik wel had. De stormen die je hebt doorstaan zijn iedere keer weer een vorm van saamhorigheid geweest. En elk nieuw bemanningslid dat met angst in het gezicht gerust werd gesteld door de meer ervaren zeelui. Als je in het leven een paar keer averij oploopt, leer je al gauw dat dingen die het hardst kraken niet zullen breken. Maar als je lichaam pijn doet na een paar zware dagen dan is het of je geest muiterij pleegt op de vitale delen aan bakboord.

Weer om van te dromen

Het is de afgelopen tijd weer heerlijk in de war met ons weer. Alhoewel het de tijd van het jaar is om hard te waaien is het nu wel heel erg vreemd het is al meer dan 14 dagen aaneen dat het behoorlijk waait en dan met name tijdens de nachtelijke uren. En wordt ik tijdens mijn job constant geconfronteerd met zeezieke passagiers (we kunnen niet allemaal zeeman worden natuurlijk) die op dat moment ook niks meer verteren. Erg jammer eigenlijk maar dat is het nadeel van dit jaargetijde. Ik had een beetje gehoopt dat het zou gaan winteren en bij de tijd dat ik thuis kom. We er samen op uit te kunnen trekken om een paar baantjes te gaan schaatsen. Dat is nou iets wat al jaren niet meer voor komt. Een ouderwetse schaatswinter. Toch heeft de natuur ook wel zijn mooie kanten want al is het gauw donker in de winter. Het blijft een prachtig plaatje als je de zon op of onder ziet gaan. De maand Februari is voor mij een lekker rustig maandje omdat een van mijn andere collega's mijn 14 dagen voor haar rekening neemt en ik fijn thuis wat kan gaan klussen. Ik noem hetzelf maar gekscherend dat ik in de winterslaap ga. Ik zal het leven voor zes lange weken moeten genieten. Het blijft toch lastig hoor die vakantie en dan ook nog tijd over hebben om wat nuttigs te kunnen doen thuis. Laat ik het nou dit keer eens rustig aan doen is mijn motto.

mijn onbezorgde jeugd

De afbeeldingen heb ik geleend van de website van "meester" de Haan. http://www.idehaan.nl/

Mijn oude schoolmeester van de lagere school, een man met oog voor schoonheid dat ons kleine dorpje aan het water is. Ik heb altijd de mensen benijd die met pen of penseel heel hun ziel en zaligheid kunnen vastleggen op doek of papier. Als je kunt kijken met je hart, en kunt voelen met je ziel. Dan worden ogen en handen de werktuigen van de geest.

Ik heb een onbezorgde jeugd genoten en me gelukkig nooit laten lijden door het feit dat mijn omgeving niet bijzonder genoeg was omdat we niet op vakantie gingen. Zoals vele andere gezinnen tegenwoordig op vakantie moeten om de buurtjes de ogen uit te kunnen steken.

Ik woonde heel mijn jeugd in het watersport dorpje Langweer. Mijn vader had als hobby een manege. Het was voor mijn ouders belangrijker dat ieder kind plezier kon hebben in zijn leven dan dat ze er rijk van werden. Ik heb hierdoor wel het besef gekregen dat geluk niet te koop is, maar dat je er vooral zelf aan moet werken om gelukkig te worden. Achteraf denk ik wel eens we zijn nooit op vakantie geweest maar ik heb het ook niet echt gemist. Er was immers genoeg te doen in en om de manege en in het dorp zelf ook al telde dit niet eerder mee dan toen ik in de leeftijd kwam om te gaan stappen.

Pas toen ik een jaar of achtien was kwam het in me op om te gaan reizen. En dat ben ik dan ook gaan doen. Tot het moment dat ik mijn huidige vrouw tegenkwam en die zag het niet zo zitten dat ik een half jaar van huis zou zijn en dan een maand thuis, niet echt haar voorstelling van een romantische relatie. Ik ging op zoek naar wat anders en kon gelukkig met haar tot een compromis komen om te gaan varen op een grote veerboot voor een Deense maatschappij. De deal was een schema van 2 tegen 1 oftewel 16 dagen werken en 8 dagen thuis. Het geld was goed en mijn vrouw werkte alleen nog voor de hobby. Tussentijds werkte ik in banen aan wal veelal bij uitzendbureaus. De baantjes die tussen de contracten in deed zijn onder andere: inpakker, taxi chauffeur, heftruckchauffeur, orderpikker, schoonmaker. Ook veranderde ik van route en ook van baan aan boord van de schepen. Tot op een gegeven moment de vakbond en het bedrijf tot een regeling kwamen om 14 dagen op 14 dagen thuis. hierdoor maakte je je vakantiedagen op en wordt je vakantiegeld in je loon opgebruikt. Toen de euro kwam was de rijkdom snel over en verdien ik nog altijd een redelijk salaris. Maar ja er was voor mij aan wal ook geen cent te verdienen en daar bovenop werd ik ziek. Ik werkte als chauffeur in de transport sector.Ik leerde op dat moment de Nederlandse domheid kennen. Het werd een martelgang bij het UWV terwijl ik wel graag weer aan het werk wilde. Na veel gewik en geweeg kwam ik in een traject terecht om me om te laten scholen. Godzijdank stapte er iemand op bij mijn oude Deense baas en kon ik direct aan de slag. Er werden een aantal dingen duidelijk besproken en als het goed zou gaan was er altijd een opening om in gesprek te raken. Mijn werkplek werd aangepast en tot nog toe kan ik mijn werk met plezier doen. Mijn baan is iets wat ik van thuis heb meegekregen mensen proberen gelukkig te maken al valt dat tegenwoordig niet altijd mee. Veel mensen denken tegenwoordig dat ze teveel betalen om het simpele feit dat ze niet echt goed lezen of beseffen wat ze bestellen. Alles heeft een prijs gekregen en ze zijn vergeten om de lonen mee te laten stijgen.

Dit is mijn huidige schip waarop ik werk en Wilke de Jager uit Lippenhuizen heeft haar op dit schilderij vastgelegd. Mocht er interesse zijn voor de getoonde werken en wilt u in contact komen met de makers ervan reageer dan even op deze log en ik zal uw wensen proberen te vervullen.

Als de pijn de baas wordt

Het jaar is net begonnen en het is een pijnlijk begin.
Een aantal maanden terug is bij mij het syndroom van Tietze ontdekt.
Ik liep al bijna 2 jaar rond met een zeurende pijn aan mijn linkerkant ter hoogte van mijn 4e rib.
Eerst werd er gedacht dat het napijn was van een longontsteking die ik toen heb gehad.
Omdat ik nog redelijk onbekend was met de heftige pijnen die dit teweegbracht werd ik in het begin een paar keer afgevoerd richting het ziekenhuis met de verdenking van een hartaanval.
De symptomen lijken namelijk erg op elkaar en door de pijn word ook de linkerarm dusdanig verdoofd dat die gewoon als dood aanvoelt. In het ziekenhuis stelt men na een aantal onderzoeken vast dat het niet aan het hart mankeert.
Maar wat het wel is, is hun ook niet helemaal duidelijk.
Tot mijn grote verbazing kon ik een aantal dingen niet meer zoals vroeger zoals bijvoorbeeld mijn tuin omspitten.
Dit soort grapjes moest ik bezuren met een heftige pijn die me een a twee dagen volledig uitschakelde.
Toen de diagnose Tietze werd gesteld, ben ik gaan zoeken op het Internet en kwam tot de ontdekking dat ik niet de enige was die hier aan leed.
Ik belandde op de site van A.G.Hol:www.tietze.nl
Ik ontdekte nu pas iets wat er al jaren met me aan de hand is.
's Winters heb ik moeite met opstaan en ben ik stijf van top tot teen.
Alle bewegende delen doen zeer.
Ik voel me een zeer oude man als ik zo mijn dag moet beginnen.
Je hebt het gevoel als met een zware griep dan verga je ook van de spierpijn.
Alleen is de pijn heftiger en scheurt je ziel in tweeën.
Ook mijn vingers willen niet zo goed en zijn pijnlijk, waardoor ik bijvoorbeeld mijn dochtertjes niet kan helpen om bijvoorbeeld een koekjes verpakking open te maken. Toch zal ik dit ook weer moeten leren accepteren en dat fibromalogie mijn voorland is zal ook wel weer wennen.
Het leven is een pad dat doorkruist wordt door pijn en liefde.
Enkel jammer dat er meer pijn dan liefde is.
Geluk zit in heel kleine pilletjes ook wel pijnstillers genoemd.