January 23, 2008

Als je nog net niet oud bent.

Gister ben ik van boord gekomen. En op weg naar huis viel ik heerlijk in slaap al dromend van de dagen dat ik niet meer hoef te werken. Ik hoop dan genoeg te hebben gespaard om een een eigen bootje te kunnen veroorloven.
Het lijkt me namelijk zo heerlijk om er 's ochtends vroeg op uit te trekken en rustig tuffend over de mist omsluierde wateren te trekken. Ergens voor anker te gaan en te genieten van de rust, de natuur en alles wat er om je heen gebeurt. Uit het dorpje waar ik vandaan kom zaten vroeger de oude schippers op het zogenaamde "leugenbankje" de stuurmanskunsten van de gemiddelde toerist te beoordelen.
Je zou er bijna melancholiek van worden. Maar het had toch een speciale atmosfeer. De taal die zij bezigden is mij nu ook allemaal bekend. Ook ik noem dingen bij de juiste naam en leer nog altijd nieuwe scheepstermen. Al is het in mijn geval wel allemaal in het Engels. Toch hoop ik dat als de dag is gekomen dat ik met pensioen ben er ook voor mij nog zo'n leugenbankje bestaat. Waarop ik samen met een paar andere oude kerels over vroeger zit te konkelen. Tot er plotseling een dag komt dat je in vrede bent heen gegaan, en dat je binnen enkele maanden weer bent vergeten en er een ander op jouw plaatsje op het bankje zit. Het is toch heerlijk dat het leven ook zijn donkere kanten kent en dat je alles al bijna hebt gezien of zelf hebt meegemaakt. Bang zijn voor wat komen gaat is er niet meer. En dat anderen jaloers op je reageren omdat je het leven hebt geleefd zoals zij dat niet konden. Niet dat ze ongelukkig waren omdat ze elke avond thuis waren maar daardoor niet de vrijheid kenden die ik wel had. De stormen die je hebt doorstaan zijn iedere keer weer een vorm van saamhorigheid geweest. En elk nieuw bemanningslid dat met angst in het gezicht gerust werd gesteld door de meer ervaren zeelui. Als je in het leven een paar keer averij oploopt, leer je al gauw dat dingen die het hardst kraken niet zullen breken. Maar als je lichaam pijn doet na een paar zware dagen dan is het of je geest muiterij pleegt op de vitale delen aan bakboord.

1 comment:

  1. Heel erg leuk om te lezen,
    hier hebben we ook een leugenbankje aan de haven voor de visafslag wat sinds twee jaar een klein museumpje is (jammer)daar zitten de oude vissers ook naar de toeristen te kijken,

    groetjes que.

    ReplyDelete

Reageren mag......graag zelfs, maar houd het wel netjes.
Reactions are fine.....you are very welcome, but do not abuse the language

When Anger makes life difficult

   Dear Bloggers,   Accidentally I met a new person a nearly sixty-year-old man from Turkey who is already here for more than forty years...