October 27, 2010

The most precious things in life

Dear Bloggers,

As you probably know I am father to two beautiful daughters and to me they are the most precious things that are in my life. And yes I realize that one day the will leave the warm nest that we call home. I have the feeling that time goes so quick at the moment that before I know it my girls will be flying out and go their own way.


A question that I asked myself how devestating its it to loose a child? When I try to imagine this tears are burning in my eyes. Of course there are many different ways that this can happen to any parent. Like a horrifying disease as leukemia for example or a tragic accident, being in the wrong place at the wrong moment might kill a person, some kids get obducted. Here you see that there are many doom scenarios that you can think of.


How can you protect a child from these kind of things? The question that I asked myself is the following one: “There is not even a name for it ” Ok let me explain this one, A child without parents we call an orphan and someone who has lost a partner we call a widow or widower. But I can’t think up a name for a parent that lost a child.

You probably wonder how does this insane writer come to this subject? Actually this pretty simple. A few days ago, I saw a boy lying on the roundabout as he was hit by a car lying on his bicyclen. According to the traffic regulations in this town cars have to give way to the cyclists. The driver chose to hit and run. The poor lad was left behind with a broken knee and a damaged bike.


As other drivers already informed the cops and paramedics, I could continue my journey after a hard days work. As the thoughts kept hauning I decided to write this blog. I all od a suddden realized that I had a story to tell again on my blog. There you see that my brain has been rattling for a while as this subject came a long.

It has been a funny week as I witnessed another accident on my last shift. Yes I know that these things are happening on a daily base. Our society is getting harder and harder. More and more people leave their victims behind as they simply did not learn how to care about others.

The ones that do care, are attacked when they are trying to help a victim. In some cases of bullying. The victim did not see a way out anymore as he did not dare to ask for help as he did not want to kill himself. In blind anger he took a knife and stabbed his bully As many others saw what happend, you should think that someone would call the police. It took nearly ten minutes before the first one made a call for help.


I think it is about time that we as parents should raise our kids with all the love and respect raise our kids with all the love and respect that we can provide. Rebelling kids have been problem of alle time. Accidents happen and no they are never funny. But for crying out loud you don’t leave a victim behind as we do not live in the dark ages anymore.

Live is too short and too unpredictable and their should be a bit more love for eachother.

The Old Sailor,

5 comments:

  1. Wees gerust op je dochters, heb er vertrouwen in dat het voor hen beter is zo... slik een traan weg af en toe maar laat ze vrij gaan zonder hen te belasten met ons 'verdriet'...
    Je raakt ze niet kwijt, de familie wordt alleen groter en je krijgt er méér bij !
    Bekijk het van de optimistische kant papaatje !
    Lieve groet,
    hanny
    PS: ik had- zoals wel vaker voorkomt- een héél lang verhaal getypt, maar ik zet het wel bij mij (op quadrisquare ) als een reaktie neer,
    want hier passeerde het de geautoriseerde aantal letters...

    ReplyDelete
  2. Geachte Hanny,
    Mijn Kinderen krijgen een super vrije opvoeding maar dit neemt niet weg dat er elke dag Kinderen Steven door wat voor oorzaak dan ook. Nee ik boudoir ze niet angstvallig binnen hoor. Ik kijk al uit naar de dag dat ik mezelf opa mag noemen, maar dat duurt nog wel een paar jaar. Ik probeer me alleen voor te stellen wat het verliezen van een kind met je doet.

    ReplyDelete
  3. Ja, ik begrijp het wel maar dacht toch een ondertoon van "ouder-angst" te merken....
    Niet dat ik dàcht dat je je dochters 'vast-bindt' of 'opsluit' hoor...
    Ik denk niet zo aan alles wat er eventueel zou kunnen gebeuren, dat maakt je onrustig voor niets...
    En àls er iets staat te gebeuren, hèb ik die onrust blijkbaar dàn toch...dat is me al meer overkomen....

    Prettige avond,
    hanny

    ReplyDelete
  4. Goedenavond Old Sailor en Hanny,
    een kindje verliezen is verschrikkelijk,
    er gaat geen dag voorbij dat je er niet aan denkt,
    na wat jaren wordt het verdriet minder maar vergeten nooit,als er nog anderen kinderen zijn is het heel moeilijk om die los te laten,
    maar ze moeten toch leren om zelfstandig te worden,
    ik kijk ook uit naar de dag dat ik me oma noemen ;-)) duurt ook nog wel even denk ik,

    niet vergeten de klok terug te zetten,
    fijne zondag,
    groetjes que.

    ReplyDelete
  5. Geachte Dames,
    Ik heb een gezonde vorm van vaderangst en het lijkt me gewoon iets verschrikkelijks om een kind te verliezen. Als ik dan dit soort overvallen zie gebeurd, dan denken ik even na over het feit dat dit ook Jou kind zou kunnen zijn. Ik Ben behoorlijk realistisch aangelegt en ik geniet volop van het leven. Ik zou de tijd soms terug willen draaien maar laat ik beginnen met de klok.

    Fijne Zondag The Old Sailor,

    ReplyDelete

Reageren mag......graag zelfs, maar houd het wel netjes.
Reactions are fine.....you are very welcome, but do not abuse the language

When Anger makes life difficult

   Dear Bloggers,   Accidentally I met a new person a nearly sixty-year-old man from Turkey who is already here for more than forty years...