Showing posts with label verdriet. Show all posts
Showing posts with label verdriet. Show all posts

May 21, 2008

Wil jij mijn Tarzan wezen?


Wil jij mijn Tarzan wezen?

Dat is toch de vraag waar iedere rechtschapen man op hoopt en vooral als een mooie vrouw als Chantal Janzen dit aan je zou vragen.
Ik zou met plezier alle luxe achterlaten om een tijd met deze schoonheid in de jungle door te brengen.
Het is er in mijn ogen niet leuker op geworden sinds de vrouwen meer en meer zelfstandig zijn geworden.



Je bent als man een beetje overbodig geworden en dat is toch jammer aan een kant, vriendinnetjes zie je niet meer en het contact onder de jongeren is virtueel geworden.
Ik droom er tenminste nog van om hand in hand met een meisje te mogen flaneren.
Ik laat dan ook volledig mijn fantasie op volle toeren draaien, als ik nadenk over hoe het zou kunnen zijn om alle spannende dingen die het leven bied samen met Chantal in een verlaten jungle te mogen doen.
Het is toch ook wel strelend dat ze is uitgeroepen tot meest sexy vrouw.
Ik vraag me af of de jongeren de werkelijkheid nog wel kunnen onderscheiden van de fantasie.
Echt alles is anders geworden en laat ze ons dan maar ouderwets noemen maar wij deden nog echt ons best om meisje te leren kennen.
Als ik terugdenk aan de tijd dat ik mijn eerste echte vriendinnetje achter op de brommer thuisbracht.
De ontdekkingen die ik op seksueel gebied deed als ik met haar het park of het bos in ging.
Ik was nog volledig groen maar genoot van alles wat we deden.
Het was dan ook mijn allereerste echte liefde en ik leefde op een grote roze wolk.
De klap was dan ook moeilijk te verwerken toen het uit raakte.
Onze vlam van passie was gedoofd en ik had het niet eens gemerkt, een voorbeeld van liefde maakt blind.
Ik heb wel een maand lang even niets meer van vrouwen willen weten het gevolg van een gebroken hart.



En toen werd ik verleid door een andere mooie goeduitziende jongedame.
In een klap was ik genezen van mijn gebroken hart, en weer was mijn hoofd op hol.
Toch was zij gelijk degene die mij met beide benen op de grond zette en tegen me zei: “Ik vind het heerlijk hoe je met me omgaat, maar maak jezelf niet gek want na de zomer is het weer voorbij.”
Ook al volgde er een tweede zomer en heb ik toen wel met heel veel passie van haar genoten.
Ik heb me niet de illusies gemaakt dat ik met haar oud zou worden.
Al zou ik nu wel willen weten wat ze van haar leven heeft gemaakt.
Dit heb ik altijd in mijn achterhoofd gehouden, Ik heb daardoor waarschijnlijk een aantal meisjes harten weten te behoeden.
Ze konden zonder al teveel pijn en verdriet verder met hun leven.
Het is voornamelijk in momenten dat ik wat minder goed in mijn vel zit dat ik me dit soort dingen af loop te vragen.
En verlang ik terug naar mijn jonge jaren al gingen deze niet voorbij zonder enige slag of stoot, het on bevangene aan het leven trok me nogal.
En je hoefde voor niemand te zorgen, soms ben ik wel eens jaloers op de mensen om me heen die bewust nog single zijn en zowel avonturen als avontuurtjes aangaan.

Droom voorzichtig en laat je fantasie de vrije loop, maar doe het veilig.
Het is voor de nabestaanden toch altijd lastig om te vertellen dat hij of zij aan het kruis is gestorven.

De Old Sailor,

May 18, 2008

Vergeet nooit groeten als je weggaat,



Vergeet nooit groeten als je weggaat,

Probeer op alle momenten van de dag het leven dat je lief is te overdenken, ook al valt het niet altijd mee.
Soms heb je het idee dat de rest van de wereld tegen je is en wil je er soms zelf een einde aan bedenken.

Al schreeuw je nog zo hard je zult moeten accepteren in dit leven er maar weinigen zijn die echt van je houden.
Probeer hun dan ook zoveel mogelijk je zonnige kant te laten zien. Al word je van binnen uit verscheurd door pijn en verdriet omdat je niet meer jezelf kunt zijn.
Niemand zit op jouw verhaal te wachten en ook niemand is daadwerkelijk geïnteresseerd in jouw aanklacht tegen het soms zo afschuwelijk lijkende leven.
Het leven dat jou ziel vol littekens heeft gekrast zonder ook maar een greintje van spijt te hebben.

Als het dan even tegenzit in het leven of in je relatie, wil je soms kwaad de deur uitrennen en zonder gedag te zeggen verdwijnen in de stilte of het geweld van je omgeving.
Toch besef ik achteraf dat dit een egoïstische daad is en bedenk dan dat het lot ook vandaag mijn pad kan kruisen en mij in een klap kan wegrukken uit mijn liefhebbende omgeving.
Dat er veel verdriet zal zijn als jij uit hun leven verdwijnt is een bepaalde logica.
Soms lig ik ’s nachts wakker en overdenk in tranen hoe het zou zijn voor hen als ik er niet meer zou zijn.
Om het simpele feit dat het lot heeft beslist dat het nu mijn tijd is.

Ik heb dan ook in volle overgave geluisterd naar het nummer If tomorrow never comes dat vertolkt wordt door Ronan Keating.
Waarom maken wij mensen het elkaar toch af en toe zo moeilijk in het leven.
Morgen is het misschien wel afgelopen met je omdat je simpelweg niet uitkeek en werd overreden door een bus of een vrachtwagen, of je raakte per ongeluk verzeild in een schietpartij.
Wie zal het zeggen, wat je overkomt is een gedeelte van je leven.
Ga dus nooit van huis zonder te groeten.
Ook al heb je nog zo’n slecht humeur en haat je alles en iedereen op deze wereld. Het kan elke dag je laatste keer zijn.

Ik blijf daarom bij mijn motto: leef het leven zolang het daar is, Bid voor minder ruzie, geef je laatste geld uit aan een stevige borrel en neuk of je leven er van afhangt.

De Old Sailor,

Hier is de songtekst van het nummer.

Sometimes late at night
I lie awake and watch her sleeping
She's lost in peaceful dreams
So I turn out the lights and lay there in the dark
And the thought crosses my mind
If I never wake in the morning
Would she ever doubt the way I feel
About her in my heart

Chorus
If tomorrow never comes
Will she know how much I loved her
That I try in every way
To show her every day
That she's my only one
If my time on earth were through
And she must face the world without me
Is the love I gave her in the past
Gonna be enough to last
If tomorrow never comes

'Cause I've lost loved ones in my life
Who never knew how much I loved them
Now I live with the regret
That my true feelings for them never were revealed
So I made a promise to myself
To say each day how much she means to me
And avoid that circumstance
Where there's no second chance
To tell her how I feel

Chorus

So tell that someone that you love
Just what you're thinking of
If tomorrow never comes

Aan elk einde zit een nieuw begin



Geachte Medeblogger,

Ik ben net wakker en zet de radio aan, onder het genot van een kop koffie hoor ik de berichten aan die in onze wereld nog belangrijk schijnen te zijn. Want ja, overal om je heen hoor je dat er weer een leven op haar einde loopt, en net even later hoor je ook weer dat er een nieuw leven zit aan te komen. (een natuurlijke levensloop) Voor velen van ons zit daardoor het leven vol tegenstrijdigheden. Toch in mijn opinie merk je dit soort dingen beter op naarmate jezelf ouder wordt. Er worden in je omgeving dan ook grote bressen van verdriet geslagen en aan de andere kant vallen er geboortekaartjes in de bus. Het stralende gezicht van een nieuwbakken moeder overtreft alle verdriet.

Al ben ik nogal een realist, het geeft toch iedere keer mentaal een klap als er iemand in je omgeving sterft. Of iets minder erg een scheiding of het failliet gaan met je eigen zaak. Het leed dat hierdoor berokkend wordt is voor de meesten maar moeilijk te overzien. De treurnis en het verdriet slaan diepe wonden en sommigen komen er hard en verbitterd uit.

Geestelijk gezien zijn ze te vergelijken met oorlogsslachtoffers of met mensen die een grote natuurramp hebben overleefd. Enig verschil is dat de laatstgenoemden echt alles kwijt zijn. Ook de bitterheid en verdriet zijn vaak in hun gezichten af te lezen. Of te horen in de ondertoon van hun redevoeringen. Het ergste vind ik nog wel de mensen die in volle overtuiging gaan roepen dat God, Allah, Boeddha of wie ze ook maar aanhangen het zo heeft bedoeld. Het wordt uitgelegd aan de stumpers als een boodschap van een hogere macht.

En dit is al eeuwen zo, alleen heeft de mens meer kennis kunnen vergaren. Toch zijn er nog grote groepen die het geloof zo aanhangen dat ze worden gehersenspoeld door hun zogenaamd geestelijk leiders (die zelf buiten schot proberen te blijven.) Uit de naam van hun "God" plegen ze aanslagen of blazen hun zelf op temidden van een groep onschuldige mensen. Degenen die het kwaad sturen onderdrukken degenen die voor zichzelf willen denken.

Ook het geloof in jezelf kan overdreven worden en een ieder die jou ideeën dwarsboomt laat je uit de weg ruimen. Denk hierbij aan mensen als Napoleon, Adolf Hitler, Fidel Castro, Saddam Hussein en op dit moment actueel, de idiote generaal Than Swe van Birma(Myanmar)die in de veronderstelling leeft dat hij de verlosser zelf is. En dat terwijl zijn land schreeuwt om hulp na een zware natuurramp. De wereld reageert dan ook geschokt dat dit regime voor niets of niemand zal buigen. Omdat er in dit land niets te verdienen is voor de "grote jongens" wordt er ook politiek weinig actie ondernomen tegen de militaire junta.

Als ik dan iemand in mijn omgeving hoor mekkeren of piepen over hoe zwaar en hoe moeilijk ze het wel niet hebben. Dan denk ik bij mezelf je moet eerst eens om je heen kijken want je hebt nog niets te klagen.

Het leven is als een vrouw op leeftijd, ze kan je alles geven als je haar liefhebt. Maar doe je dingen tegen haar wil in, zal ze je net zo lang laten boeten tot eventueel de dood erop volgt. (want tussen de rimpels in haar gezicht ligt het geluk.)

De Old Sailor,

Talking and Writing

Dear Bloggers,   Why is it that some folks (such as myself and my daughter) talk so much? This visit, I am learning how I process throug...